Rodehond of rubella is een virale infectieziekte die getypeerd wordt door roze vlekjes over het hele lichaam. Rodehond is doorgaans niet ernstig voor kinderen, maar kan wel gevaarlijk zijn voor zwangere vrouwen, aangezien het virus de ongeboren baby kan aantasten.

Wanneer iemand een paniekaanval heeft, is dat ook voor hun naasten of voor toevallige omstaanders een beangstigende ervaring. Er zijn een aantal belangrijke do’s-en-don’ts die je best in acht neemt om de aanval samen onder controle te krijgen.

Bij een acute infectie van de bovenste luchtwegen, zoals een verkoudheid of een sinusinfectie, kunnen de bloedvaten in de sinussen gaan ontsteken, wat een verstopte neus veroorzaakt. Kan het inademen van vochtige, warme stoom je (sneller) helpen genezen?

Wat als Covid-19 niet enkel de neus, keel en longen aantast, zoals algemeen bekend is, maar ook tenen, tong, penis of anus? Meer en meer duiken andere symptomen of gevolgen van de ziekte op, die op zijn zachtst gezegd bizar zijn. Een overzicht.

Enkele weken na de geboorte krijgen veel baby’s pukkeltjes in het gezicht die lijken op jeugdpuistjes. Deze huiduitslag noemt men met een overkoepelende term babyacne, maar er zijn eigenlijk twee verschillende soorten te onderscheiden. Allebei onschuldig, gelukkig.

Whole body cryotherapie of WBC is een techniek waarbij het lichaam gedurende enkele minuten wordt blootgesteld aan extreem koude temperaturen. Een cryosessie versterkt het immuunsysteem en is effectief tegen pijn en andere klachten.

Hoewel er maar weinig over wordt gesproken, krijgen veel vrouwen tijdens en vooral na de zwangerschap last van stoelgangsproblemen. In Het Bekkenbodemboek komt de problematiek ruim aan bod. Wij vatten de info voor jullie samen.

Pijn in de borstkas betekent niet noodzakelijk dat ons hart het dreigt te begeven. In de borstkas zitten immers ook nog andere organen, zoals de longen en de maag, en ook ribben en spieren. Toch mogen we pijn in de borstkas nooit verwaarlozen of als "onbelangrijk" afdoen.

Schouderinstabiliteit betekent dat je schoudergewricht eigenlijk te los is en dat je bovenarm een te grote bewegingsvrijheid heeft ten opzichte van de kom van je schouderblad. Als men de aandoening niet behandelt, zal ze op termijn leiden tot vroegtijdige artrose van de schouder.

Als je eens een avond wat moeilijker in je bed geraakt, is dat geen ramp en kan je de gemiste slaapuren makkelijk inhalen de nacht nadien. Bij het uitgestelde slaapfasesyndroom of delayed sleep phase syndrome (DSPS) is dat gedrag echter moeilijker te corrigeren.

Automutilatie betekent ‘zelfbeschadiging’ of ‘zelfverwonding’. Het kan zich op verschillende manieren manifesteren, zoals zichzelf bekrassen, snijden of slaan. Soms is automutileren een uiting van stress of onuitgesproken gevoelens, maar evenzeer is het een symptoom van een onderliggende ziekte.

Cholera is een bacteriële infectieziekte, met als belangrijkste symptoom heftige, waterige diarree. Tegenwoordig is cholera een importziekte en zeer zeldzaam in Europa. Het blijft wel een ernstige pathologie in bepaalde landen waar men de hygiëneregels niet respecteert.

Kinderen klagen vaak over buikpijn. Wist je dat de buikpijn in 90% van de gevallen een psychische oorzaak heeft?

Gonorroe of ‘druiper’ is een erg besmettelijke infectie van de geslachtsdelen. Ze wordt veroorzaakt door de bacterie Neisseria Gonorrhoeae. Naast klachten aan de geslachtsorganen geeft de aandoening soms klachten aan de endeldarm (bij anale seks) en in de keel (bij orale seks).

Men spreekt van onderkoeling of hypothermie bij een lichaamstemperatuur van minder dan 35°C. In deze toestand zullen de lichaamsfuncties geleidelijk afnemen, tot men uiteindelijk in coma geraakt.

Roodvonk of scarlatina is een relatief onschuldige besmettelijke ziekte die veroorzaakt wordt door een bacterie (Groep-A streptokokken of GAS). Het belangrijkste kenmerk is felle keelpijn en een rode huiduitslag.

Personen met de eetstoornis boulimia nervosa hebben herhaalde episodes van eetbuien waarbij ze alle controle verliezen over hun eetgedrag. Nadien proberen ze het ingenomen voedsel kwijt te geraken door geforceerd te braken en/of laxeermiddelen en plaspillen te nemen.