Wat zijn de symptomen van een longontsteking?

dossier

Een longontsteking of pneumonie is een ernstige infectieziekte die het longweefsel aantast. Een pneumonie ontstaat meestal nadat micro-organismen (bacteriën, virussen, schimmels...) door inademing in de longen zijn terechtgekomen. Het kan gaan om micro-organismen afkomstig van andere mensen die drager zijn van het virus of de bacterie. Sommige van die micro-organismen (zoals de pneumokok en de stafylokok) bevinden zich echter van nature in onze mond en keel. Ze doen daar geen kwaad, tenzij in geval van een verminderde weerstand. Vaak lopen mensen een longontsteking op nadat ze eerst een verkoudheid of een griep hebben gehad, waardoor het slijmvlies is aangetast en het verdedigingssysteem van onze luchtwegen is verzwakt, maar dat is niet altijd het geval.

Lees ook: Longontsteking of pneumonie

Wie loopt risico?

• jonge kinderen (jonger dan 2 jaar)
• ouderen (vanaf 50 jaar en vooral vanaf 65 jaar)
• verzwakte, bedlegerige, verlamde of bewusteloze patiënten
• mensen die ernstig of chronisch ziek zijn, zoals diabetici, nierinsufficiëntie, levercirrose, mucoviscidose of COPD
• mensen met een verzwakt immuunsysteem, zoals bij aids (Hiv-infectie en aids). Verminderde immuniteit kan ook optreden bij behandeling met een immunosuppressivum, bij chemotherapie of na een transplantatie
• mensen die zwaar drinken, ondervoed zijn of roken. Rokers lopen tweemaal meer risico als niet-rokers
• ziekenhuispatiënten: niet alleen omdat ze, zeker bij een langdurige opname, verzwakt zijn, maar ook omdat in een ziekenhuis meer bronnen (dragers en geïnfecteerden) en meer potentiële besmettingswegen (wonden, katheters en dergelijke) aanwezig zijn.
• mensen die een buikoperatie ondergingen of die na een ongeval minder diep kunnen ademen en moeilijker kunnen hoesten
• mensen die beademd moeten worden (ventilator associated pneumonia of VAP). Zo’n longontsteking is een combinatie van verschillende factoren: de buis in je luchtpijp maakt het gemakkelijker voor de kiemen in keel en mond om af te dalen naar de longen. Bovendien kan je dan niet hoesten, wat een natuurlijk verdedigingsmechanisme is om het slijm af te voeren.
  
  

Lees ook: Longkanker: het belang van preventie en opsporing

Symptomen van een longontsteking

Neem onmiddellijk contact op met een arts als je symptomen van longontsteking bespeurt. Bij een longontsteking ontwikkelen zich meestal al na enkele uren ernstige symptomen. De symptomen kunnen variëren naargelang de verwekker. De belangrijkste tekenen zijn:

• pijnlijke hoest
• fluimen, soms geelgroen of bloederig
• koorts of een te lage temperatuur
• borstpijn, die erger wordt bij het inademen
• kortademigheid, moeizame ademhaling
• versnelde polsslag
• soms hoofdpijn
• delirium of verwardheid
  
  

Bij ouderen kunnen de typische symptomen ontbreken. Bij hen kunnen verwardheid of sufheid op een longontsteking wijzen.

Sommige van deze symptomen kunnen ook bij andere ziekten voorkomen (bv. griep, bronchitis, bronchiolitis, astma, longembolie, tuberculose...). Wanneer de arts een longontsteking vermoedt, zal hij dan ook meestal een longfoto of een CT-scan laten maken. Ook zullen fluimen en bloed in het labo worden onderzocht om vast te stellen welk micro-organisme pneumonie veroorzaakt. Bij de helft van de patiënten met een longontsteking kan echter niet precies worden vastgesteld welk micro-organisme de ziekteverwekker is.

Lees ook: Pneumothorax: wat is een klaplong en is een behandeling nodig?

Bronnen:
https://www.gezondheidenwetenschap.be
https://www.rivm.nl