Gerelateerde artikels
Verrassend: de impact van wandelen in de buitenlucht op onze hersenen
dossier Alsmaar meer onderzoekers focussen zich op de effecten van wandelen in groene zones zoals stadsparken, bossen en velden, en in de buurt van water, zoals aan de zee, bij een rivier of rond een meer, omdat het niet alleen fysieke voordelen zou bieden, maar ook een impact heeft op onze hersenen.
De hersenen in voortdurende herconfiguratie
Zo probeerde een Duits team (Universitair Medisch Centrum Hamburg-Eppendorf) het verband te aan te tonen tussen de tijd die in de openlucht wordt doorgebracht en de structurele plasticiteit van de hersenen, in combinatie met persoonlijke gevoelens. Hersenplasticiteit (of neuroplasticiteit, of neuronale plasticiteit) is een uiterst belangrijk mechanisme, dat verwijst naar het vermogen van neuronen en hun verbindingen om zichzelf gedurende het hele leven te wijzigen en te remodelleren, in het bijzonder tijdens de memorisatie- en leerfasen. Met andere woorden, de hersenen zijn een dynamisch systeem dat zich voortdurend herconfigureert.
De onderzoekers rekruteerden daarvoor jonge volwassenen met een goede algemene gezondheid, die in een stedelijke omgeving wonen. Tijdens een follow-up-periode van zes tot acht maanden werden de gegevens van de tijd die ze buiten doorbrachten, al wandelend in de frisse lucht, vergeleken met de resultaten van een reeks hersenscans (MRI) die bij elke deelnemer werden gemaakt.
Lees ook: ‘Elke stap telt’, benadrukt nieuw officieel bewegingsadvies
Meer grijze materie
De deelnemers beschreven zelf het positieve affect dat ze ervaarden door de buitenlucht, maar daarnaast bracht de analyse van de hersenen een verband aan het licht tussen de tijd die men buitenshuis doorbracht en het volume grijze stof in één bepaald gebied: de rechter dorsolaterale prefrontale cortex.
Die dorsolaterale prefrontale cortex speelt een sleutelrol in het netwerk dat de ontwikkeling van cognitieve processen mogelijk maakt (redeneren, taal, geheugen, enz.), én is van cruciaal belang voor ons vermogen om te plannen (te bereiken doelstellingen, middelen om ze te bereiken, fasen van verwezenlijking, enz.) en voor executieve functies (mentale flexibiliteit: aanpassing van gedrag, gedachten en emoties in een nieuwe situatie, verwerking van informatie, beheer van ruimte en tijd, enz.)
De toename van de grijze massa in dit gebied suggereert dat het beter "werkt", vooral omdat de betrokken personen zelf ook een verbetering van hun welzijn uitten. “Deze resultaten, die in een betrekkelijk korte periode zijn verkregen, illustreren een opmerkelijke cerebrale plasticiteit die wordt gemoduleerd door de tijd die men buiten doorbrengt. Dit verklaart dan ook waarom de deelnemers zelf getuigden over de psychologische voordelen van wandelen in de openlucht”, aldus het Duitse team.
Lees ook: Mediteren kan je ook al wandelend doen