Gerelateerde artikels
Wat doet liefde met onze hersenen?
nieuws
Vlinders in je buik, tot over je oren verliefd, blind van liefde… Volgens de zegswijzen ervaart ons hele lichaam de effecten van verliefd zijn. Maar wat gebeurt er eigenlijk in onze hersenen? Onderzoekers buigen zich al jarenlang over de materie.
In 2000 bestudeerde professor Semi Zeki van University College of London hersenscans van 17 vrijwilligers, mannen en vrouwen van 21 tot 37 jaar, die naar eigen zeggen dolverliefd waren op iemand. In vergelijking met scans van andere, niet verliefde mensen, bleken sommige hersengedeeltes opvallend meer op te lichten. In 2007 publiceerde hij, na nieuw onderzoek, een rapport waarin hij duidelijk omschreef dat ‘liefde’ zich afspeelt in de cortex (de mediale insula, anterior cingulate, de hippocampus) en in de subcortex (delen van het striatum en waarschijnlijk ook de accumbens), die samen kerngebieden van het beloningssysteem vormen.
Waarom gedragen we ons zo raar als we verliefd zijn?
Zeki legt het zo uit: “Romantische liefde activeert hersengebieden die hoge concentraties van een neuromodulator bevatten, wat wordt geassocieerd met beloning, verlangen, verslaving en euforische toestanden." Zo zorgt dopamine bijvoorbeeld voor de ‘high’ die we voelen als we verliefd zijn. De stijging van dopamine zorgt dan weer voor een daling van de hoeveelheid serotonine, die gekoppeld is aan eetlust en stemming. Daarnaast nemen ook je angstgevoelens af, waardoor het lijkt alsof je de wereld aankan, en daarbij mogelijke gevaarlijke situaties moeilijker erkent.
Lees ook: Waarom gedragen verliefde mensen zich zo raar?
Overlappen liefde en verlangen elkaar?
Voor veel koppels gaan liefde en seks samen. Maar "schakelen" liefde en seks ook dezelfde gebieden van de hersenen in? Volgens verschillende onderzoekers wel. Psychiater en neurowetenschapper Stephanie Cacioppo, Ph.D. laat weten dat, als je een foto bekijkt van iemand die je seksueel opwindend vindt, sommige van dezelfde hersengebieden die door romantische genegenheid worden geactiveerd, ook actief worden. Volgens anderen ligt ‘verlangen’ iets meer in het hersengebied waar ook ‘automatische’ beloningsreacties liggen, dat zijn zaken die we uit onszelf leuk vinden, zoals eten, drinken en seks. ‘Liefde’ ligt volgens die redenering bij de ‘geleerde’ beloningsreacties, of dingen we als leuk beschouwen, omdat dat uit tijd en ervaringen bleek. Daar ligt ook het concept ‘verslaving’, wat onderzoekers doet vermoeden dat we ook aan liefde verslaafd kunnen worden.
Kunnen we onze liefde zelf sturen?
Sandra Langeslag, assistent-professor gedragsneurologie aan de Universiteit van Missouri-St. Louis, is ervan overtuigd van wel. Hoe? Heel simpel eigenlijk: "Als je je gevoelens van liefde voor iemand wilt verminderen, moet je nadenken over zijn of haar negatieve kwaliteiten en de negatieve kwaliteiten van je relatie. Je kunt je ook negatieve toekomstscenario’s voorstellen, zoals mogelijke ontrouw in de toekomst. Het tegenovergestelde werkt ook. Beide effecten zijn wel tijdelijk. “Je liefdesgevoelens zullen slechts een beetje veranderen, en het effect zal na korte tijd slijten”, vertelt ze.
Bronnen:
https://www.medicalnewstoday.com
https://journals.lww.com
https://psycnet.apa.org
https://www.pnas.org
https://www.sciencedirect.com
auteur:
Sofie Van Rossom,
gezondheidsjournalist
