uro-genitale kanker

Prostaatkanker is in de industriële landen samen met longkanker en darmkanker de meest voorkomende vorm van kanker bij mannen. Dit heeft te maken, enerzijds, met het feit dat de mensen steeds ouder worden, en anderzijds dat de kanker steeds vroeger ontdekt wordt.

Prostaatkanker is een van de meest voorkomende kankers bij mannen. In Europa krijgt ongeveer 1 man op 10 ooit prostaatkanker. Hoe kan je het risico op prostaatkanker verkleinen?

Bij blaaskanker groeien er ongecontroleerd kwaadaardige cellen in de blaas. Het is de zevende meest voorkomende vorm van kanker in België en mannen worden vier keer meer getroffen. Het eerste signaal van blaaskanker is vaak bloed in de urine. In een vroege fase is blaaskanker goed te behandelen.

In België worden jaarlijks ongeveer 600 vrouwen getroffen door baarmoederhalskanker. Ze wordt meestal veroorzaakt door een infectie met het humaan papillomavirus (HPV). Vroege opsporing door middel van uitstrijkjes verhoogt de overlevingskans van baarmoederhalskanker. Tegenwoordig is vaccinatie tegen HPV het beste wapen in de strijd tegen de ziekte.

Het humaan papillomavirus (HPV) is een virusinfectie die baarmoederhalskanker veroorzaakt. Vaccinatie tegen HPV voordat je seks hebt, kan het risico op kanker verkleinen. Maar is het voor een volwassen vrouw nog steeds de moeite waard om zich te laten vaccineren?

Kanker ontstaat door een opeenstapeling van beschadigingen aan het genetisch materiaal (DNA), die niet worden hersteld binnen een cel. Veroudering en erfelijkheid kunnen het risico op kanker vergroten, maar ook je levenswijze speelt een heel belangrijke rol.

Hoewel teelbalkanker in België eerder zeldzaam is, is de ziekte wel in opmars, vooral bij mannen tussen 24 en 35 jaar. Een vroege diagnose zorgt voor meer levenskwaliteit en minder agressieve behandelingen. Hoe doe je een zelfonderzoek en wat zijn de symptomen van teelbalkanker?

Het humaan papillomavirus (HPV) is een virus uit de familie Papovavirussen. De humane papillomavirussen veroorzaken verschillende soorten wratten en tumoren.

Een conisatie is een kleine ingreep waarbij de arts een kegelvormig stukje van de baarmoederhals weghaalt in geval van een afwijkend uitstrijkje of bij een voorstadium van baarmoederhalskanker, om te voorkomen dat de afwijkende cellen kwaadaardig worden. De baarmoeder zelf blijft intact.

Orale seks verhoogt het risico op bepaalde vormen van hoofd- en halskanker. Een besmetting met een Humaan Papillomavirus (HPV) dat door orale seks in de keelholte terechtkomt, zou verantwoordelijk zijn voor een kwart van de gevallen van keelkanker in het achterste deel van de mond-keelholte (orofaryngeale kanker).

Een PSA-test is een bloedtest waarmee men prostaatkanker kan opsporen. Als het PSA of het prostaatspecifiek antigen verhoogd is in het bloed, kan dat wijzen op prostaatproblemen. Je arts zal nagaan wat precies de stijging van het PSA veroorzaakt, want het PSA-niveau is afhankelijk van een aantal factoren.

Als de urine rood verkleurt, komt dat vaak doordat er bloed in zit (hematurie). De oorzaak kan variëren van eerder onschuldig (bijvoorbeeld een blaasontsteking) tot ernstig (bijvoorbeeld kanker).

Baarmoederhalskanker is in de meeste gevallen het gevolg van een besmetting met het humane papillomavirus (HPV), dat is een seksueel overdraagbare aandoening. Naast een regelmatige opsporing is er nog een andere manier om je tegen baarmoederhalskanker te beschermen: vaccinatie.

Een baarmoederhalsuitstrijkje (ook PAP- test genoemd) heeft als doel veranderingen op te sporen die, over lange tijd, zouden kunnen leiden tot baarmoederhalskanker. Wat als dat afwijkend is?

Veel vrouwen denken dat ze na de leeftijd van 50 jaar geen risico meer lopen op baarmoederhalskanker en dus ook geen uitstrijkje meer moeten laten nemen. Dat is een misvatting: de gemiddelde leeftijd van de diagnose baarmoederhalskanker is 54 jaar.

Wratten zijn goedaardige huidgezwelletjes. In de meeste gevallen verdwijnen ze na enkele maanden vanzelf omdat het lichaam afweerstoffen opbouwt om ze te vernietigen.

Wratten zijn vleeskleurige of bruinachtige gezwelletjes die meestal pijnloos zijn, behalve op de voetzool. We maken een onderscheid tussen genitale en niet-genitale wratten.