nieuws
Een kind dat te vroeg geboren wordt - vòòr 37 weken zwangerschap - brengt vaak een periode van angst en bezorgdheid met zich mee. Om bij te dragen tot meer kennis over de preventie en opvolging van vroeggeboorte, heeft Kind en Gezin twee teksten uitgewerkt die ouders moeten informeren en ondersteunen als ze met een vroeggeboorte te maken krijgen.
In de preventietekst kunnen toekomstige ouders leren dat de meerderheid van te vroeg geboren kinderen geboren wordt tussen 32 en 37 weken. Het risico op overlijden en op lichamelijke en verstandelijke beperkingen neemt toe naarmate de zwangerschapsduur of het geboortegewicht lager is.
Het is dus belangrijk om een vroeggeboorte te vermijden. Enkele oorzaken van vroegtijdig beginnen van de arbeid vallen immers te bestrijden: laag gewicht van de moeder, actief of passief roken, gebrek aan gezonde voeding of slechte mondhygiëne... ‘De meeste vroeggeboortes komen voor bij vrouwen die geen enkele risicofactor hebben’, klinkt het echter. ‘Laat je zwangerschap daarom hoe dan ook vroegtijdig en regelmatig opvolgen door een arts of vroedvrouw. Spreek vanaf het begin van je zwangerschap open met hen over je medische situatie, levensomstandigheden en levensstijl.’
Specifieke aandachtspunten
Wanneer een vroeggeboorte uiteindelijk een feit is, duiken meteen tal van vragen op. In een tweede tekst informeert Kind en Gezin alvast ‘dat je kindje op de afdeling blijft tot de vooraf uitgerekende bevallingsdatum of dat het ten vroegste naar huis gaat op het moment dat een zwangerschapsduur van 36 weken zou zijn bereikt’. Voor erg vroeg geboren kinderen - vòòr 32 weken - zal dat op de neonatale intensieve zorg zijn, nadien is er de neonatale zorg zonder die nood aan intensieve verzorging.
Bij te vroeg geboren kinderen moeten ouders enkele specifieke aandachtspunten in het achterhoofd houden: de ademhaling, de voeding, lichaamstemperatuur en mogelijke infecties. Daarnaast is het als ouders niet onbelangrijk om die moeilijke en onzekere periode vol angst, schuld en twijfel je gevoelens als individu en als koppel een plaats te geven. ‘Het is
belangrijk dat je gevoelens erkend worden en dat er een manier wordt gezocht om hiermee om te gaan’, concludeert Kind en Gezin. Dat is van het grootste belang als uiteindelijk het ergst denkbare gebeurt.
 |
 |
