Gerelateerde artikels
Vruchtbaarheidsproblemen: alomtegenwoordig maar nog steeds taboe
boeken-interviews
“Wanneer gaan jullie aan kinderen beginnen?” Een vraag die makkelijk over de tafel wordt geslingerd, maar bij mensen met fertiliteitsproblemen aankomt als een stevige stomp in de maag, die ze dan nog liefst incasseren zonder te verpinken. Antwoorden dat het maar niet wil lukken, is voor velen geen optie.
“Ze ervaren die vraag als een binnendringen in hun privésfeer en flappen er dan een of ander excuus uit, in de hoop het onderwerp snel te kunnen afwenden”, vertelt Marijke Merckx, psycholoog, professional in de gezondheidszorg en voorzitter van De Verdwaalde Ooievaar, een platform dat mensen met vruchtbaarheidsproblemen en onvervulde kinderwensen steun biedt. “Soms gaat het zelfs zodanig ver dat ze bepaalde situaties en sociale samenkomsten gaan vermijden om die vraag niet te moeten beantwoorden. Ze zien ook overal mensen bij wie het wél lukt om zwanger te worden, waardoor ze zich alsmaar eenzamer gaan voelen. Nochtans zijn ze lang niet de enige in hun omgeving in zo’n situatie, want onderzoek toont aan dat één op zes koppels met vruchtbaarheidsproblemen kampt.”
Gevoelig onderwerp
Ook Marijke bleef niet gespaard. “Bij mijzelf dateren de problemen van dertig jaar geleden. Lotgenoten op internet zoeken was nog geen optie en in die tijd lag het héél gevoelig om over zulke zaken te praten. Eigenlijk had ik het gevoel dat ik er helemaal alleen voor stond. Mijn ouders hebben me nooit vlakaf gevraagd of ik aan kinderen dacht, maar de blik in hun ogen sprak boekdelen. Vooral toen mijn jongere schoonzus in verwachting was. Ik voelde me alsof ik tekortschoot. Vandaag is het onderwerp al iets meer bespreekbaar dan vroeger, maar we zijn er zeker nog niet.”Lotgenoten
Marijke zag het aantal bezoekers van De Verdwaalde Ooievaar de laatste jaren zienderogen stijgen. “Toen ik een dikke vijf jaar geleden als voorzitter startte, stond de teller op 12.000 per maand. Vandaag zijn dat er 50.000. Mensen komen er niet alleen voor informatie over verschillende thema’s en contactgegevens van organisaties, ze vinden er ook elkáar. Tien procent laat z’n eigen verhaal na in het forum, de overige bezoekers vinden steun in het relaas van lotgenoten. Dat gevoel, dat ze niet alleen zijn, is zo belangrijk.”Sensibilisering
De Verdwaalde Ooievaar organiseert al jaren infosessies en bijeenkomsten, Dag Van De Kinderwens bijvoorbeeld, maar zet ook in op sensibilisering. “Eens de familie en vrienden op de hoogte zijn van de moeilijkheden, voelen ze zich vaak een beetje onwennig bij het onderwerp. Daardoor kunnen ze totaal ongepast reageren, terwijl ze het eigenlijk helemaal niet slecht bedoelen. Zo kan een meisje dat in verwachting is iedereen in haar omgeving op de hoogte brengen van het heuglijke nieuws, behalve de vriendin met de vruchtbaarheidsproblemen, om haar te sparen. Dat heeft uiteraard een averechts effect. We hebben trouwens ook een brochure uitgebracht voor werkgevers, zodat zij weten hoe ze het beste kunnen omgaan met fertiliteitsproblemen bij werknemers. Die persoon zal waarschijnlijk op de meest onmogelijke uren een doktersafspraak hebben, maar de situatie erkennen en de werknemer wat ruimte geven, is een win-winsituatie. Op die manier hoeft de persoon in kwestie zich niet in duizend bochten te wringen, wat de druk van de ketel haalt en de kans op een burn-out serieus verkleint.” Voor meer informatie over de brochures en getuigenissen kan je terecht bij De Verdwaalde Ooievaar. auteur:
Sofie Van Rossom,
gezondheidsjournalist
