nieuws
In een bevraging van CM naar aanleiding van de 50e verjaardag van de ziekteverzekering tonen 20.000 Belgen zich erg tevreden over onze gezondheidszorg. Maar de kostprijs van de gezondheidszorg vinden ze, zeker bij tandartsen en bepaalde specialisten, een pijnpunt. Er tekent zich ook een ongelijkheidkloof uit tussen hoger en lager geschoolden.
• De Belgen zijn over het algemeen tevreden over hun arts: de tevredenheidpercentages liggen boven de 94 procent bij huisartsen, tandartsen en de specialisten. Alleen bij de psychiater en orthopedist is een significante groep van patiënten ontevreden (resp. 15 en 11 procent).
• Dat beeld wordt genuanceerder wanneer we kijken naar de kostprijs van de behandelingen. 8 procent van de mensen weet niet hoeveel hij zal moeten betalen bij de huisarts. Dit percentage stijgt tot boven de 30 procent bij gynaecologen en oncologen, boven de 40 procent bij de oogartsen, cardiologen en orthopedisten, en zelfs 60 procent bij de tandartsen.
• Wanneer de rekening moet betaald worden, vindt 14 procent ze moeilijk betaalbaar bij de huisarts. Bij de andere specialismen is dit rond de 20 procent, maar hoger bij de tandarts (39 procent) en de psychiater (47 procent). Vooral bij jongeren speelt dit probleem.
• De financiële toegankelijkheid vormt een probleem bij een duidelijk afgetekende groep. 11 procent van de Belgen moet zorg uitstellen om financiële redenen. Het zijn vooral de mensen in invaliditeit (31 procent van hen), werklozen (28 procent) en alleenstaanden met kinderen (23 procent) die zorg moeten uitstellen. Ook wie jonger is, en/of lager opgeleid, heeft een grotere kans op uitstel omdat hij het niet kan betalen. Vooral tandzorg en consultaties bij de specialist worden uitgesteld.
• Lager opgeleiden zijn ook minder gezond. Ze rapporteren vaker een slechte gezondheid en hebben vaker te kampen met langdurige ziekte of handicap.
• Het valt ook op hoe verschillend lager en hoger opgeleiden gebruik maken van de gezondheidszorg. Lager opgeleiden gaan meer naar de huisarts, hoger opgeleiden meer naar de tandarts, de gynaecoloog en de pediater. De hoger opgeleiden gaan ook meer naar de specialist op eigen initiatief. Zo gaat 25 procent van de lager opgeleiden naar de pediater na doorverwijzing door de huisarts, terwijl dit bij de hoger opgeleiden slechts 9 procent is. Door de beschikbaarheid van specialisten op de eerste lijn, gebruiken de hoger geschoolden deze duurdere vorm van gezondheidszorg.
CM formuleert enkele aanbevelingen om onze gezondheidszorg verder uit te bouwen.
• Er is meer transparantie nodig over de kostprijs van een consultatie.
• We moeten de kostprijs van de gezondheidszorg voor de patiënt betaalbaar houden, vooral op gebied van tandzorg en psychologische hulpverlening.
• Het systeem van de sociaal betalende derde bij de huisarts voor personen met verhoogde tegemoetkoming moet verder gepromoot worden om sociale ongelijkheden aan te pakken.
 |
 |
