Volkoren granen zijn gezond, maar helaas eten we er niet genoeg van. Nochtans verlagen ze het risico op hart- en vaatziekten, bepaalde kankers en diabetes type-2.

Volkorenproducten zijn een belangrijke bondgenoot voor onze gezondheid. Ze zitten boordevol vezels en zijn bovendien rijk aan vitaminen (B en E), mineralen (ijzer, magnesium, zink, kalium, selenium), essentiële vetzuren en andere bio-actieve stoffen met vaak antioxiderende en ontstekingsremmende eigenschappen.

Volkorenproducten kunnen tot 75 % meer voedingstoffen bevatten dan producten op basis van bewerkte granen. Een regelmatige consumptie, meer bepaald drie tot vijf porties (van 16 gram) per dag, verkleint de kans op hart- en vaatziekten met 21 % en de kans op diabetes type 2 met 26 %. Bovendien verlagen minstens drie porties per dag het risico op de ontwikkeling van bepaalde kankers in het spijsverteringsstelsel, zoals darmkanker, met 20 %.

Het loont om meer volkoren granen te eten: elke dag 50 gram. Dat doe je door geraffineerde graanproducten zo veel mogelijk te vervangen door volkorenproducten: volkorenbrood en -ontbijtgranen zoals havermout, maar ook volkorentarwe, maïs, volkorenrogge, bruine, zwarte, rode of wilde rijst, bulgur, quinoa, spelt, boekweit of gierst.

"6 granen", "volkoren", "multigranen", "100 % tarwe", "98 % volle granen", ... De meeste van deze benamingen zijn niet gereglementeerd en betekenen dus niets, zo blijkt uit een recent onderzoek van Testaankoop. Termen als meergranen of 5 granen betekenen dus enkel dat zo'n product verschillende soorten granen bevat, maar niet of het gaat om volkoren granen.

De enige benaming die wijst op het gebruik van onbewerkte granen is de term "volkoren".  De toevoeging "vol-" zou dus voor de naam van de graansoort moeten staan in de ingrediëntenlijst. Let op, er kan "vol" staan op een product dat maar 8 % volgranenbloem bevat! Momenteel bestaat er immers geen enkele regelgeving voor de samenstelling van volkorenproducten (behalve voor brood in België). Het percentage volkorenbloem in deze producten is dan ook vaak belachelijk laag: 15 %, 6 % of zelfs minder. Dat zou niet mogen.

Om het helemaal af te maken, is ook de kleur geen betrouwbaar criterium. Aan brood kan stroop of andere kleurstoffen worden toegevoegd om te doen geloven dat het om volkorenbrood gaat.

Voor volledige duidelijkheid zou er een definitie van volkorenproducten en een redelijk minimumpercentage volle granen moeten worden vastgelegd. Testaankoop vindt dat volkorenproducten zelfs 100 % volle granen zouden moeten bevatten.