Oorzaken van sterk ruikende en stinkende urine

In dit artikel

Onschuldige oorzaken van stinkende urine
Stinkende urine als symptoom

dossier

Stinkende urine is niet altijd het gevolg van een gezondheidsprobleem. Ook uitdroging, vitamines of medicijnen kunnen urine een onaangename geur geven. Dokter Dirk Devroey licht toe: "Urine is eigenlijk een weerspieling van wat je gegeten hebt en van de eventuele medicatie die je inneemt. In principe heeft urine geen geur. Het is vooral water met daarin een heleboel afvalstoffen die via de nieren worden weggefilterd." Bepaalde urinegeuren kunnen evenwel een alarmsignaal zijn. Bij een algemeen te fel ruikende urine of een zoete urinegeur neem je het best contact op met je arts.

Lees ook: Wat zegt je urine over je gezondheid?

Lees ook: Hoeveel keer zou je per dag moeten plassen en wanneer is er een probleem?

Onschuldige oorzaken van stinkende urine

Stinkende urine betekent dus niet noodzakelijk dat er iets mis is. Veelvoorkomende oorzaken zijn:

Geconcentreerde urine. Als urine sterk geconcentreerd is, bevat het meer ammoniak en minder water. Dat kan een sterke geur afgeven. Urine is vaak geconcentreerd als iemand uitgedroogd is, na het ontwaken bijvoorbeeld of wanneer je gedurende de dag niet genoeg water drinkt.
Bepaalde voedingsmiddelen. Tijdens de spijsvertering worden bepaalde stoffen gevormd, metabolieten genaamd. Het lichaam scheidt deze metabolieten uit in de urine, wat kan zorgen voor een vieze geur. Wanneer asperges bijvoorbeeld worden afgebroken tijdens de spijsvertering, geven de metabolieten de urine een vieze geur.
Medicijnen en supplementen. Hoge dosissen van de B-vitamines thiamine en choline doen de urine slecht ruiken. Hetzelfde geldt voor sommige antibiotica. Ook bepaalde diabetesmedicijnen en chemotherapie kunnen stinkende urine veroorzaken.

Lees ook: Waarom krijg je een aspergegeur in je urine en wat doe je eraan?

Stinkende urine als symptoom

Stinkende urine kan ook wijzen op een medische aandoening.

Urineweginfectie. Een urineweginfectie ontstaat wanneer schadelijke bacteriën zich vermenigvuldigen in de urinebuis, blaas of nieren.
Bacteriële vaginose. De vaginale infectie bacteriële vaginose veroorzaakt een duidelijke visgeur die erger kan zijn na het vrijen.
Diabetes. Diabetes kan de geur van urine veranderen, vooral als de bloedsuikerspiegel niet onder controle is. Zo kan urine heel zoet ruiken als er te veel suiker in de urine zit.
Seksueel overdraagbare aandoeningen (soa’s). Sommige seksueel overdraagbare aandoeningen gaan gepaard met afscheiding. Als die afscheiding zich mengt met je urine, kan je een slechte geur waarnemen. De geslachtsziektes trichomoniasis, gonorroe en chlamydia veroorzaken bijvoorbeeld stinkende urine.
Visgeursyndroom of trimethylaminurie. Deze zeldzame stofwisselingsziekte zorgt ervoor dat het lichaam bepaalde stoffen niet kan afbreken. Het lichaam kan met name trimethylamine, een stof die voorkomt in vlees, vis en zeevruchten, niet verwerken. In plaats daarvan geeft het lichaam de stof direct af aan de urine. Hierdoor kan de urine visachtig of vies ruiken en het kan zelfs een sterke lichaamsgeur veroorzaken.
Orgaanfalen. Wanneer organen die betrokken zijn bij de spijsvertering of het urineren niet goed werken, kan dit invloed hebben op de manier waarop urine ruikt. Mensen met nierfalen of leveraandoeningen kunnen bijvoorbeeld een vieze urinegeur opmerken.

Lees ook: Kunnen jongens en mannen beter staand of zittend plassen?