nieuws
Het vreselijke nieuws over het meisje in Gavere deed ook onze redactie huiveren. Een van onze redactrices kroop in haar pen.
Een paar weken geleden vertelde mijn dochter dat een paar jongens ‘vieze dingen’ naar haar geroepen hadden. Het waren seksueel getinte woorden die een jong meisje of om het even welke andere vrouw nooit zou moeten horen van een wildvreemde.
Ik twijfelde welk advies ik haar moest geven. Ik kon zelf tientallen antwoorden bedenken om dat soort tuig op z’n plaats te zetten, maar ik ben een 45-jarige vrouw. Zij is een meisje dat het liefst verdwijnt in de anonimiteit, en zich dus zeker niet als schietschijf voor nog meer pesterijen wil opstellen. Dus ik raadde haar aan om er geen aandacht aan te geven. Laat het zo, negeer hen.
In het licht van de recente gebeurtenissen zou ik echter graag terugkomen op mijn advies. Niet dat ik de jongens in staat acht om zulke monsterlijke misdaden te begaan. Wel omdat ik het verkeerde signaal heb gegeven aan mijn dochter. We mogen dit soort dingen niet negeren. We mogen het er niet bij laten.
Ik weet wie de jongens zijn. Het kunnen onze zonen zijn. Hun moeders hebben waarschijnlijk geen idee dat hun zonen zo’n gedrag vertonen. Peer pressure doet wat met een puber.
Daarom mijn vraag: moeders, praat met jullie zonen. Leg hen uit dat dit niet kan. En blijf dat herhalen. Alleen zo doorbreken we de cirkel van vrouwonvriendelijk gedrag. Alleen zo zorgen we voor een wereld waarin meisjes vrij kunnen zijn: zorgeloos rondlopen op straat, zonder stiekem aan hun rok te moeten trekken, zonder een paar meters om te moeten lopen. Ik gun het elk meisje.
 |
 |
