Gerelateerde artikels
Waarom huilt een kind?
nieuws
Een baby of een peuter die huilt, het kan hartverscheurend klinken. Soms weet je niet wat de reden is of hoe je ermee moet omgaan. Het huilen heeft wel degelijk een betekenis en die varieert naargelang van de leeftijd van het kind. We sommen de belangrijkste oorzaken en beweegredenen even op:
- Tijdens de eerste drie maanden: ongenoegen (zoals honger, kou of een ander ongemak) uiten door de aandacht van de verzorger te trekken en lichaamscontact te vragen. Beetje bij beetje gaat de baby de ouder of de verzorger associëren met ‘iemand die voldoet aan zijn behoeften’, wat een belangrijke rol speelt in het hechtingsproces.
- 3 tot 6 maanden: niet alleen een uiting van ongenoegen, maar ook een vraag naar aandacht en troost. Een aanhoudend huilende baby die beloond wordt met aandacht, ontdekt wat voorspelbaarheid is. Het kind wordt door die aandacht zeker niet verwend maar wel ‘gewend’, wat leidt tot een gevoel van veiligheid en geborgenheid.
- 6 tot 9 maanden: scheidingsangst is een nieuwe factor. Het kind zal bijvoorbeeld huilen wanneer de ouder of de verzorger zijn gezichtsveld verlaat.
- Rond 9 maanden: angst voor onbekenden wordt een reden om te huilen. Veel baby’s van die leeftijd huilen ook ’s nachts wanneer ze wakker worden en zich verlaten voelen.
- 9 tot 12 maanden: de scheidingsangst wordt nog groter en gaat vaak gepaard met hevig huilen. Het kind moet nog leren dat ‘weggaan’ gevolgd wordt door ‘terugkeren’.
- 1 tot 2 jaar: beïnvloeding van de omgeving. Het kind ontdekt dat huilen een manier is om de aandacht van zijn omgeving op te eisen en bepaalde dingen (misschien) gedaan te krijgen.
- 2 tot 3 jaar: vooral om geruststelling of een gevoel van veiligheid van de ouders of van anderen te krijgen. Peuters huilen vaak ook uit frustratie, boosheid, verdriet of ontreddering.
- vanaf 3 jaar: het kind is in staat om ideeën te vormen en zich bepaalde dingen voor te stellen waardoor het angstig wordt. Zo’n kind denkt op een ‘magische’ manier: het denkt dat zijn gedachten de werkelijkheid kunnen beïnvloeden en dat dingen zullen gebeuren omdat het dat zelf wil. Als dat niet het geval is of als het een boodschap verkeerd heeft begrepen, kan het boos worden of zich afgewezen voelen. Huilen is dan een manier om begripvolle aandacht te vragen, maar ook om duidelijke regels aan te geven. Bijvoorbeeld: de knuffel moet altijd op dezelfde plaats liggen omdat het kind ervan overtuigd is dat het op die manier beschermd wordt tegen de monsters …Vaak gaat het om kleine details die voor het kind een groot verschil uitmaken.
Lees ook: Huilbaby’s: als troosten niet helpt
auteur:
Hilde Deweer,
lifestylejournalist