Altijd duizelig: wat is PPPD of Persisterende Positionele Perceptie Duizeligheid?

dossier Persisterende Positionele Perceptie Duizeligheid, ook wel bekend als PPPD of Persistent Postural-Perceptual Dizziness, is een aandoening die wordt gekenmerkt door aanhoudende duizeligheidsklachten. De duizeligheid is vaak voortdurend aanwezig en wordt beïnvloed door lichaamshouding en beweging. Het kan beginnen na een aanval van draaiduizeligheid of een stoornis in het evenwichtssysteem, maar ook na een paniekaanval of hoofdletsel. 

Lees ook: Duizeligheid: de symptomen en behandeling van een evenwichtsstoornis

Symptomen van PPPD

• Aanhoudende duizeligheid: Een constant deinend en onzeker gevoel, met of zonder draaiduizeligheid.
• Onbalans: Klachten van onbalans die minimaal 15 dagen per maand aanwezig zijn.
• Verergering bij beweging: De symptomen nemen toe bij rechtop zitten of staan, hoofd- en lichaamsbewegingen en het zien van bewegende beelden.
• Gevoelens van angst en somberheid: Psychologische klachten kunnen optreden als gevolg van de fysieke symptomen.
• Vermijding van uitlokkende situaties: Patiënten vermijden vaak situaties die de klachten verergeren, zoals drukke winkelstraten of bewegende beelden.

Lees ook: Duizeligheid: wanneer moet je je ongerust maken?

Oorzaken van PPPD

© Getty

• Vestibulaire aandoeningen: PPPT kan ontstaan na een acute vestibulaire aandoening zoals een vestibulaire neuritis, BPPD (benigne paroxysmale positieduizeligheid), of de ziekte van Ménière.
• Psychologische factoren: Angststoornissen en depressie kunnen een rol spelen bij het ontstaan en het in stand houden van PPPT.
• Chronische stress: Langdurige stress kan bijdragen aan de ontwikkeling van PPPT door het verhogen van de gevoeligheid voor duizeligheid en onbalans.
• Visuele en sensorische conflicten: Situaties waarin visuele en sensorische informatie niet overeenkomen, zoals bij het gebruik van computers of het kijken naar bewegende beelden, kunnen de symptomen verergeren.
• Fysieke inactiviteit: Verminderde fysieke activiteit kan leiden tot een afname van de vestibulaire compensatie en het verergeren van de symptomen.
  
  

Lees ook: Ziekte van Ménière: draaiduizeligheid, gehoorverlies en oorsuizen (tinnitus)

Diagnose van PPPD

• Gesprek met de arts: Tijdens een intake-gesprek met je dokter zal hij/zij je medische geschiedenis in kaart brengen om de aard, duur en omstandigheden van de duizeligheidsklachten te begrijpen.
• Uitsluiten van andere aandoeningen: Andere oorzaken van duizeligheid, zoals vestibulaire aandoeningen, moeten worden uitgesloten. Dit kan door middel van verschillende onderzoeken.
• Vestibulair onderzoek: Dit kan tests omvatten zoals de video-Head Impulse Test, calorisatie (warmte- en koudetests van het binnenoor), en kiepproeven om de functie van het evenwichtsorgaan te beoordelen.
• Audiometrie: Gehoortests kunnen worden uitgevoerd om eventuele gehoorproblemen te identificeren die verband kunnen houden met de duizeligheid.
• Beeldvorming: In sommige gevallen kan beeldvorming zoals CT- of MRI-scans nodig zijn om structurele afwijkingen in de hersenen of het binnenoor uit te sluiten.

Het is belangrijk om een specialist, zoals een KNO-arts of neuroloog, te raadplegen voor een nauwkeurige diagnose en passende behandeling.

Lees ook: Vertigo: duizelig met draaierig gevoel

Behandeling van PPPD

• Vestibulaire revalidatie is een vorm van fysiotherapie die zich richt op het verbeteren van het evenwicht en het verminderen van duizeligheid door specifieke oefeningen. Dit soort oefeningen kan bestaan uit hoofd- en oogbewegingen, balans- en loopoefeningen.
• Cognitieve gedragstherapie (CGT) is gericht op het veranderen van negatieve denkpatronen en gedragingen die bijdragen aan de symptomen. Deze therapie helpt bij het ontwikkelen van strategieën om te leren omgaan met de aandoening en het verminderen van angst en stress.
• Medicatie: In sommige gevallen kunnen medicijnen zoals antidepressiva of anxiolytica worden voorgeschreven om de symptomen te verlichten. Dit kan helpen bij het verminderen van angst en het verbeteren van de stemming.
• Informeren: Uitleg over de aandoening en de oorzaken ervan om angst en onzekerheid te verminderen. Dat helpt beseffen (en geruststsellen) dat de symptomen reëel zijn maar niet schadelijk.
• Aanpassingen aan je levensstijl: Aanpassingen in de dagelijkse routine om triggers te vermijden, zoals het verminderen van schermtijd of het vermijden van drukke omgevingen. Regelmatige lichaamsbeweging en ontspanningstechnieken zoals yoga of meditatie kunnen ook helpen.
• Multidisciplinaire aanpak: samenwerking tussen verschillende specialisten zoals neurologen, KNO-artsen, fysiotherapeuten en psychologen om een uitgebreide behandelingsstrategie te ontwikkelen.

Bronnen:

www.kno.nl
info.mumc.nl