Gerelateerde artikels
Volvulus of darmtorsie: wat zijn de symptomen?
In dit artikel
Volvulus of darmtorsie: wat zijn de symptomen?
dossier Volvulus of darmtorsie is een vrij veel voorkomende aandoening waarbij een gedeelte van de darm om zichzelf gedraaid is. Volvulus kan ontstaan in de maag, de dunne darm en de dikke darm. Volvulus is een belangrijke oorzaak van afsluiting van de darm (ileus) waardoor het voedsel niet meer door de darm kan passeren. Het gedraaide deel van de darm kan binnen enkele uren afsterven (darminfarct) doordat de bloedtoevoer naar het afgeknelde deel van de darm wordt belemmerd. Dit kan uiteindelijk leiden tot een barst in de darm (darmperforatie) en een buikvliesontsteking of peritonitis. Dat is een zeer ernstige, zelfs levensbedreigende situatie waarvoor een spoedoperatie nodig is.
Lees ook: Buikvliesontsteking of peritonitis
Hoe ontstaat volvulus?
© Getty Images
De oorzaak van volvulus is in de meeste gevallen niet bekend.
- Bij zuigelingen kan volvulus ontstaan door een aangeboren afwijkende ligging van de darm. Dit wordt ook malrotatie genoemd.
- Bij volwassenen kan volvulus het gevolg zijn van verklevingen waar de darm omheen draait.
- Volvulus in de dikke darm komt vaak voor bij een abnormaal lang sigmoïd. Dit is het laatste S-vormige deel van de dikke darm, net voor de endeldarm.
- Volvulus wordt meer gezien bij oudere mensen, na een buikoperatie en bij chronische verstopping (constipatie). Een vezelrijk dieet wordt als een risicofactor voor volvulus in de dikke darm beschouwd.
Lees ook: Malrotatie: een abnormale kronkel in de darmen
Lees ook: Darmobstructie: mogelijke oorzaken en symptomen
Symptomen volvulus
De symptomen zijn afhankelijk van de plaats waar de volvulus optreedt en of er al dan niet sprake is van een darmafsluiting.
Mogelijke klachten zijn:
- hevige buikpijn (kolieken)
- misselijkheid en braken,
- een opgezette buik
- constipatie
Lees ook: 10 mogelijke oorzaken van een opgeblazen buik
Diagnose van volvolus
De diagnose wordt meestal gesteld aan de hand van de karakteristieke klachten, lichamelijk onderzoek en beeldvormend onderzoek (zoals een CT-scan of MRI).
Bij een torsie in het laatste deel van de dikke darm kan ook een endoscopie worden gedaan (waarbij de arts met een dunne flexibele buis via de anus de darm inspecteert).
Soms wordt de volvulus pas tijdens een operatie of na een darmobstructie vastgesteld.
Lees ook: Wat is een MRI-scan en wat is het verschil met een CT-scan?
Behandeling van darmtorsie
Een volvulus vereist dringende medische hulp. In ernstige gevallen kan de torsie de doorbloeding verhinderen en leiden tot gedeeltelijke of volledige necrose van de darm in slechts 6 uur tijd. Als de darm scheurt en de inhoud van de darm in de buikholte terechtkomt, kan het lek sepsis veroorzaken. In beide gevallen staat het leven van de patiënt op het spel en is een spoedoperatie noodzakelijk.
De meeste patiënten kunnen echter worden behandeld met niet-operatieve decompressie/detorsie. Het recidiefpercentage is echter hoog en een operatie wordt vaak aanbevolen.
Endoscopische detorsie
Bij endoscopische detorsie wordt de volvulus ontward met behulp van een endoscoop die in het rectum wordt ingebracht. Dit ontrollende manoeuvre verlicht snel de obstructie en de druk in de darmen.
Deze techniek wordt vooral gebruikt bij volvulus van de dikke darm en kan alleen worden toegepast als de darm nog niet beschadigd is. Bovendien is het meestal een tijdelijke oplossing, aangezien het recidiefpercentage zeer hoog is (30-90% van de gevallen). Na endoscopische detorsie wordt meestal een chirurgische ingreep overwogen.
Chirurgische ingreep
Chirurgie is vaak noodzakelijk en soms dringend (vooral bij darmobstructie). Het doel ervan is de lus los te maken. Als een deel van de darm necrotisch of ernstig beschadigd is, verwijdert de chirurg dat deel. Vervolgens worden de twee uiteinden van de darm met elkaar verbonden (anastomose). Afhankelijk van de toestand van de patiënt en de ernst van de operatie kan een stomazakje nodig zijn en worden de twee uiteinden van de darm pas later, tijdens een nieuwe operatie, met elkaar verbonden.
Afhankelijk van de ernst van het probleem en de toestand van de patiënt kan deze operatie laparoscopisch of in openbuik (laparotomie) worden uitgevoerd. Bij een laparoscopie maakt de chirurg enkele kleine sneetjes. Via een van deze sneetjes wordt een dun telescopisch buisje ingebracht.
Naast de gebruikelijke risico's die inherent zijn aan elke chirurgische ingreep (infectie, bloedingen uit de wond, enz.), zijn er specifieke risico's verbonden aan darmchirurgie waarmee rekening moet worden gehouden. Het is mogelijk dat er een stoma moet worden aangelegd, met (tijdelijke) plaatsing van een zakje dat de ontlasting opvangt, of dat er verklevingen in de darm ontstaan.
Bronnen:
https://www.mlds.nl
https://www.ntvg.nl
http://www.iffgd.org
https://www.ncbi.nlm.nih.gov
https://medlineplus.gov
http://patient.info
