Gerelateerde artikels
Dysgrafie: problemen met schrijven en (fijne) motoriek
In dit artikel
Dysgrafie: problemen met schrijven en (fijne) motoriek
dossier
Dysgrafie is een leerstoornis waarbij iemand beperkte schrijfvaardigheden heeft. Iemand met dysgrafie heeft een handschrift dat niet of nauwelijks leesbaar is en schrijft bovendien erg traag. Over de oorzaken van dysgrafie bestaat nog onduidelijkheid, maar intellectueel vermogen heeft er niks mee te maken. Er zijn enkele methodes die het schrijven makkelijker kunnen maken.
Lees ook: Overzicht van leerstoornissen en ontwikkelingsstoornissen
Wat zijn de symptomen?
©Getty Images
Een onleesbaar handschrift is een veelvoorkomend teken van dysgrafie, maar dat betekent niet dat iedereen met een slordig handschrift de stoornis heeft. Het is bovendien mogelijk dat iemand met dysgrafie netjes schrijft, maar dat dit veel tijd en moeite kost. Enkele veelvoorkomende kenmerken van dysgrafie zijn:
- Onjuiste spelling en hoofdlettergebruik
- Mix van cursieve en gedrukte letters
- Onjuiste grootte en ruimte tussen letters
- Moeite met het kopiëren van woorden
- Traag of moeizaam schrijven
- Moeite met het visualiseren van woorden
- Ongewone houding van lichaam of hand bij het schrijven
- Strakke greep op pen of potlood met als gevolg kramp in de hand
- Woorden hardop zeggen tijdens het schrijven
- Het weglaten van letters en woorden uit zinnen
- Zich niet op andere dingen kunnen concentreren tijdens het schrijven
Lees ook: Hoe herken je dyslexie en hoe ga je ermee om?
Wat zijn de oorzaken van dysgrafie?
Dysgrafie in de kindertijd is meestal het gevolg van een probleem met de orthografische codering. Dat is een aspect van het werkgeheugen waardoor je geschreven woorden permanent kan onthouden. Ook zorgt het ervoor dat je je hand en vingers op de juiste manier beweegt tijdens het schrijven. Het is niet zo dat iemand met dysgrafie niet weet hoe hij moet lezen, spellen of letters en woorden moet herkennen, maar de hersenen hebben problemen met het verwerken van woorden en het schrijven.
Onderzoekers buigen zich nog altijd over mogelijke doelgroepen die vatbaarder zijn voor dysgrafie. Leerproblemen zijn vaak genetisch bepaald of hebben te maken met prenatale ontwikkeling, zoals te vroeg geboren worden. Kinderen met dysgrafie hebben vaak ook andere leerstoornissen, zoals ADHD (attention deficit hyperactivity disorder). Dat komt omdat aandacht nauw verbonden is met zowel schrijf- als leesvaardigheid. Andere leerstoornissen die men linkt aan dysgrafie zijn dyslexie (moeite met lezen) en leerstoornissen van de mondelinge en schriftelijke taal.
Als dysgrafie zich bij volwassenen ontwikkelt, is de oorzaak meestal een beroerte of ander hersenletsel in dat gedeelte van de hersenen dat betrokken is bij lees- en schrijfvaardigheid.
Lees ook: Waarschuwingssymptomen tot 10 jaar voor de beroerte
Welke behandelingen zijn er?
Ergotherapie kan nuttig zijn om handschriftvaardigheden te verbeteren. In de therapie kan je bijvoorbeeld nieuwe manieren aanleren om een potlood of pen vast te houden. Er bestaan ook schrijfprogramma's die kunnen helpen om letters en zinnen netjes op papier te zetten.
Als er sprake is van andere leerstoornissen of gezondheidsproblemen, moet de behandeling zich ook daarop richten. Medicijnen kunnen bijvoorbeeld nodig zijn om ADHD te behandelen.
Als je een kind hebt met dysgrafie, is het belangrijk dat je als ouder samenwerkt met de school. Bepaalde strategieën in de klas kunnen namelijk een grote hulp zijn voor je kind:
- Gebruik van een computer voor aantekeningen en andere opdrachten
- Mondelinge examens en opdrachten, in plaats van schriftelijke
- Extra tijd voor toetsen en opdrachten
- Aantekeningen van de docent over lessen of colleges
- Potloden of andere schrijfwaren met speciale handvatten om het schrijven makkelijker te maken
- Gebruik van gelinieerd of grafisch papier
Lees ook: Logopedie: van spraakproblemen tot hulp bij leermoeilijkheden
Bronnen:
auteur:
Sara Claessens,
gezondheidsjournalist
