- dossierVakanties in Vlaanderen: schoolkalender tot 2026-2027
- dossierDe menopauze in het kort uitgelegd: wat je zeker moet weten
- dossierWaarom slaap je slechter als je ouder wordt?
- nieuwsVijf dingen die je wil/moet weten over vitamine D
- dossierWaarom worden we (vroeg) grijs en kan je er iets aan doen?
Smart drugs als studiehulp?
nieuws
Overheid en artsen zouden serieus moeten overwegen cognitieverbeterende middelen zonder recept ter beschikking te stellen aan studenten, of toe te staan ze voor te schrijven voor niet-therapeutische doeleinden. Volgens John Harris, hoogleraar Bio-ethiek en directeur van het Institute for Science, Ethics and Innovation aan de universiteit van Manchester (Groot-Brittannië), is er voldoende bewijs dat middelen zoals methylfenidaat, modafinil en combinaties van dextroamfetaminen het concentratievermogen verhogen en prestaties verbeteren. Waarom de middelen dan weghouden van degenen die er profijt van kunnen hebben? De bijwerkingen vallen in het niet bij de grote voordelen, aldus de hoogleraar.
In het magazine Times Higher Education zegt Harris: ‘Er zijn zoveel middelen die worden voorgeschreven voor niet-therapeutisch gebruik. Neem bijvoorbeeld de anticonceptiepil, of Viagra. De laatste heeft wel een medische indicatie, maar de verkoopcijfers overstijgen vele malen het aantal erectiestoornissen in onze maatschappij.’
Harris wil universiteiten ervan overtuigen dat er niets mis is met het principe om hersenfuncties te willen verbeteren. Eerder schreef Harris in Nature (2008;456:702-5) dat in een wereld waarin mensen langer leven en langer werken alle technologieën en middelen die onze hersenfuncties bevorderen - ook de farmacologische - moeten worden toegejuicht. Ze zouden uiterst bruikbaar zijn om de kwaliteit van leven te verbeteren en de arbeidsproductiviteit langer op peil te houden. Ook zouden ze de normale en pathologische leeftijdgerelateerde afname van cognitieve prestaties kunnen uitstellen of vertragen. Veilige en effectieve ‘hersenverbeteraars’ zijn van nut voor zowel het individu als de maatschappij. Daarnaast moet probleemgebruik overigens wel bespreekbaar blijven, zegt Harris. ‘Het is net als met andere technologieën: we moeten nadenken over hoe we profijt kunnen maximaliseren en schade kunnen minimaliseren.’