dossier Op 11 april vindt de International Day for Maternal Health and Rights plaats. Met dit initiatief willen zorgverleners aller landen erop wijzen dat respectvol omgaan met vrouwen, zowel voor, tijdens als na hun bevalling nog lang geen evidentie is. Zelfs in onze eigen Westerse wereld valt er nog heel wat te verbeteren. Al worden er wel al stappen in de goede richting gezet. Wie tien jaar geleden op de bevallingstafel lag, kreeg het waarschijnlijk niet in haar hoofd om de beslissingen van de gynaecoloog in vraag te stellen. Vond die dat er geknipt moest worden, dan gebeurde dat. Vroedvrouw Uwe Porters huivert bij de gedachte alleen. “Het is toch niet omdat er een gynaecoloog tussen je benen staat dat die zomaar kan beslissen wat hij of zij met jouw lichaam doet, zonder dat eerst met jou te bespreken? Uiteindelijk zijn veel van die protocollen slechts richtlijnen van gynaecologen en ziekenhuizen. Die staan niet boven de wet, dus als zwangere vrouw mag je de regels gerust in vraag stellen.
Wil jij graag gedimd licht tijdens de bevalling, maar is er geen dimmer in de verloskamer, dan valt daar weinig aan te veranderen.Daarom vind ik het opstellen van een geboorteplan zo’n goed idee. Het doet je bewust nadenken over hoe jij je bevalling wil beleven. Eens je je voorkeuren in kaart hebt gebracht, kan je nagaan wat de mogelijkheden zijn van het ziekenhuis waar je wenst te bevallen. Over bepaalde praktische zaken valt er weinig te discussiëren: wil jij graag gedimd licht tijdens de bevalling, maar is er geen dimmer in de verloskamer, dan valt daar weinig aan te veranderen. Maar wat wél bespreekbaar moet zijn, is de manier waarop er met jou en je lichaam wordt omgegaan. Wil je liever geen knip, ga dat gesprek dan op voorhand aan met je vroedvrouw of arts. Natuurlijk gaat dat niet als je kindje of jijzelf in nood zijn. Dan is er geen tijd om te overleggen of te informeren en is het uitsluitend de arts die beslist wat nodig is. Denk je dat jouw boek ervoor kan zorgen dat een zwangere vrouw meer voor zichzelf durft op te komen? “Mijn boek zorgt ervoor dat zwangere vrouwen beter geïnformeerd zijn over hun opties tijdens en na de bevalling. Het boek is niet bedoeld om je schrik aan te jagen met verhaaltjes over wat er allemaal mis kan gaan. Het moet je ogen openen voor de realiteit: dat elke bevalling anders is maar dat er toch zoveel verbondenheid is. En inderdaad, sommige mama’s vertelden me dat ze na het lezen van het boek een andere kijk kregen op hun bevalling.
Wil jij je kindje na de bevalling direct bij je hebben? Zeg dat dan tegen je gynaecoloog en/of je vroedvrouw.Het wegen en meten van de baby is zo’n voorbeeld. Decennialang hebben vrouwen zich daar nooit vragen bij gesteld. De baby wordt geboren, onmiddellijk gewogen en gemeten, in kleertjes gestoken en dan pas bij de mama gelegd. Ondertussen weten we dat die eerste twee uurtjes heel belangrijk zijn. Dat meten en wegen kan heus wel even wachten… Wil jij je kindje na de bevalling direct bij je hebben? Zeg dat dan tegen je gynaecoloog en/of je vroedvrouw, dan kunnen die daar rekening mee houden." Lees ook: Leestip: ‘Verlos ons’ van Uwe Porters Het belang van veilig huid-op-huid contact na de bevalling COLUMN. Ode aan de vroedvrouw Kan je jouw borsten voorbereiden op borstvoeding?
 |
 |
