Getuigenis: "Mijn baby heeft een ernstige koemelkallergie"

dossier

"Als verpleegkundige bij Kind en Gezin wist ik dat slechts 2 tot 6% van alle baby’s een (vastgestelde) koemelkeiwitallergie doormaken. Ik had wel al enkele kindjes met een koemelkallergie op consultatie gehad, maar aangezien zij wat voeding betreft opgevolgd worden door een kinderarts, was mijn kennis hierrond heel beperkt." Intussen weet Sarah Cauberghs als geen ander wat een koemelkallergie veroorzaakt, zowel bij het kindje als bij een moederhart. Haar verhaal.

Mijn borstvoeding kwam zoals gehoopt heel goed op gang, maar na enkele dagen veranderde mijn kleine Livia in een echte huilbaby. Ze dronk bijna voortdurend aan mijn borst, sliep amper en kreunde vreemd op momenten dat ze dan toch even sliep. Toen ze twee weken was, zei de kinderarts dat dat 'normaal' was, terwijl een osteopaat me aanraadde om koemelkeiwitten te schrappen uit mijn eigen voeding. Dat deed ik dan ook, maar helaas zagen we geen enkele verbetering. Integendeel zelfs.

Hypoallergene kunstvoeding

Op dag 20 besloten we hypoallergene kunstvoeding te proberen. Als Livia zulke melk beter verteerde, had ze mogelijks een heel milde vorm van koemelkallergie. Dat weekend hadden we een weekendje zee vastgelegd om onszelf wat rust te gunnen, maar dat bleek de slechtste keuze ooit. Livia reageerde rampzalig op de nieuwe melk. Haar stoelgang was al zo’n groot probleem en die kunstvoeding maakte het nog tien keer erger. Harde bollen, dat was het enige wat ze kon produceren, en daar was ze dan ook 24 uur per dag mee bezig: persen, kreunen, krijsen, duwen, gillen… Dat kringspiertje scheurde zo vaak en bloedde dan ook, vreselijk gewoon. Die hypoallergene voeding? Een dikke no-go.

De vroedvrouw raadde ons aan om een andere kinderarts te raadplegen. Op zijn aanraden startten we dan met Nutramigen LGG®, een voeding voor milde tot matige koemelkallergie. Die melk stonk gigantisch, maar Livia had voor het eerst ook 'goeie' momenten. De stoelgang daarentegen beterde niet, en het nachtelijk kreunen ook niet. Ze gaf ook zodanig veel melk terug, soms zelfs doorzichtig slijm, uren na een voeding, dat de dokter aanraadde om ook Omeprazole te geven en een soort laxeermiddel toe te voegen aan elke fles. Kaka all over the place and I was never happier.

"Babymoon from hell"

We hadden tijdens de zwangerschap gekozen om onze ‘Babymoon’ niet voor maar na de bevalling te doen mét Livia erbij. Wederom een droomscenario dat uitdraaide op een fiasco. Livia heeft uren en uren gehuild. We zijn zelfs vroeger teruggekeerd. Na die reis volgden nog een drietal andere consulten met steeds andere kinderartsen, maar niemand kon de lucht in haar darmen en andere ongemakken verklaren. Op aanraden van mijn schoonzus kwam ik uiteindelijk bij de juiste arts terecht. Zij vroeg me of er soms bloed in de stoelgang zat. Ik dacht dat het te wijten was aan die scheurtjes, maar op haar aanraden startten we met Nutramigen PURAMINO. In tegenstelling tot intensief gehydrolyseerde flesvoeding (de Nutramigen LGG 1 die ze voordien dronk), waarin eiwitten worden afgebroken in kleine ketens) bestaan de eiwitten in Nutramigen PURAMINO uit individuele aminozuren — de afzonderlijke bouwblokken die eiwitten vormen. Dat wil zeggen dat er geen koemelkeiwit aanwezig is waarop het lichaam van je kindje kan reageren. Deze melk is dus voor kinderen met een ernstige koemelkallergie.

Livia werd toen als het ware voor de tweede keer geboren: opgelucht, relaxed, gelukkig. De melk is wel belachelijk duur, en om een blijvende tegemoetkoming te krijgen, moesten we even overschakelen op de hypoallergene melk die we eerst probeerden. Na twee dagen was Livia weer één brok miserie: eczeem over haar hele lijfje, haar buikje opgeblazen als een ballon, stoelgang beenhard en huilen, huilen, huilen. Nog maar eens een bewijs dat ze een ernstige vorm van koemelkallergie heeft dus...

90% van de kindjes met zo'n allergie 'groeit eruit' voor het derde levensjaar. We hopen nog steeds dat dat bij Livia ook het geval is, al voorspellen die heftige lichamelijke reacties volgens mij niet veel goeds...