Gerelateerde artikels
Mestcelactivatiesyndroom als oorzaak van allergieklachten
In dit artikel
Mestcelactivatiesyndroom als oorzaak van allergieklachten
dossier
Mestcelactivatiesyndroom (MCAS) is een aandoening waarbij de mestcellen in je lichaam te veel van een bepaalde stof afgeven waardoor je allergiesymptomen krijgt. Mestcellen bevinden zich overal in je lichaam, wat betekent dat je een breed scala aan klachten kan ontwikkelen.
Lees ook: Hoe herken je een allergie?
Wat zijn mestcellen?
Mestcellen zijn bloedcellen die deel uitmaken van je immuunsysteem. Ze helpen je infecties te bestrijden, maar ze zijn ook betrokken bij allergische reacties. Mestcellen hebben een langere levensduur dan normale cellen, en ze groeien in je beenmerg, maagdarmkanaal, huid en luchtwegen.
Wanneer je in contact komt met een allergeen, een stof die allergieën veroorzaakt, laten mestcellen chemische stoffen vrij die mediatoren worden genoemd. Die mediatoren wekken de symptomen van een allergische reactie op, zoals jeuk, slijmvorming en ontstekingen. Als je MCAS hebt, geven je mestcellen te vaak en te veel mediatoren af.
Lees ook: Jeuk: wat veroorzaakt het en wat kan je er tegen doen?
Wat is de oorzaak van MCAS?
De precieze oorzaak van het mestcelactivatiesyndroom is onbekend. Volgens sommige studies is de aandoening genetisch bepaald, maar dit moet men nog verder staven. Men spreekt ook wel van een idiopathische aandoening, omdat ze niet gerelateerd is aan een duidelijke allergie of oorzaak.
Mensen die aan dit syndroom lijden, vinden het moeilijk om precies aan te geven wat de allergische reacties veroorzaakt. Veelvoorkomende triggers zijn: insectenbeten, bepaalde voedingsmiddelen of medicijnen. Maar triggers kunnen ook stressgerelateerd zijn: angst, pijn, inspanning of infectie zijn vaak de bron van allergiesymptomen. Bovendien kunnen nieuwe triggers na verloop van tijd de kop opsteken.
De diagnose kan men stellen met een eenvoudig bloedonderzoek. Bij MCAS is soms de dosage van tryptase verhoogd, een scheikundige stof die vooral en quasi alleen uit mestcellen vrijkomt. In aansluiting op dit verhoogde tryptaseniveau kan je een ‘aanval’ krijgen. Als het bloedonderzoek gebeurt binnen de twee uur na een aanval, kan men MCAS dus in het bloed aantonen.
De diagnose kan men stellen met een eenvoudig bloedonderzoek. Bij MCAS is soms de dosage van tryptase verhoogd, een scheikundige stof die vooral en quasi alleen uit mestcellen vrijkomt. In aansluiting op dit verhoogde tryptaseniveau kan je een ‘aanval’ krijgen. Als het bloedonderzoek gebeurt binnen de twee uur na een aanval, kan men MCAS dus in het bloed aantonen.
Lees ook: Welke allergische reacties kan een geneesmiddel veroorzaken?
Wat zijn de symptomen van MCAS?
Het vrijkomen van te veel mestcellen kan invloed hebben op bijna elk deel van je lichaam:
- Huid: jeuk, blozen, netelroos, zweten, zwelling, huiduitslag
- Ogen: irritatie, jeuk, tranende ogen
- Neus: jeuk, loopneus
- Mond en keel: jeuk, zwelling van je tong of lippen, zwelling in je keel
- Longen: ademhalingsmoeilijkheden, piepende ademhaling
- Hart en bloedvaten: lage bloeddruk, snelle hartslag
- Maag en darmen: kramp, misselijkheid, diarree, buikpijn
- Zenuwstelsel: hoofdpijn, verwardheid, vermoeidheid
De symptomen kunnen mild tot levensbedreigend zijn. In het ergste geval kan een anafylactische shock optreden: een snelle daling van de bloeddruk, een zwakke polsslag en vernauwde luchtwegen in de longen, waardoor het moeilijk wordt om adem te halen. Als dit gebeurt, is een behandeling op de spoeddienst nodig.
Lees ook: Donkere kringen onder je ogen: oorzaken en behandeling
Is er een behandeling?
MCAS kan men niet genezen. Wel kan men triggers vermijden en medicatie innemen.
- H1-antihistaminica. Deze medicijnen blokkeren de effecten van histamines, een van de primaire mediatoren die mestcellen vrijgeven.
- Antileukotriënen. Deze geneesmiddelen blokkeren de effecten van leukotriënen, een ander veelvoorkomend type mediatoren, zodat een piepende ademhaling en buikkrampen verlicht worden.
- Als je een anafylactische shock of andere ernstige symptomen krijgt, hebt je een injectie met epinefrine (adrenaline)nodig. Dit kan in een ziekenhuis of met een auto-injector of EpiPen die je altijd bij je draagt. De adrenaline zorgt ervoor dat de afgeknelde luchtwegen zich verwijden en de bloedvaten vernauwen, waardoor je weer kan ademen en je bloeddruk en hartslag zullen stijgen.
Bronnen:
https://www.healthline.com/health/mast-cell-activation-syndrome#treatment
auteur:
Sara Claessens,
gezondheidsjournalist
