Is rode zalm gezonder dan roze zalm?

Het onderscheid tussen de rode of roze kleur van zalm heeft geen invloed op de voedingswaarde van de vis, en dus ook niet op de gezondheid. Wat wel van belang is voor de voedingswaarde van zalm, en andere soorten vis, is de concentratie van omega 3-vetzuren. Aangeraden wordt om minstens één keer per week vette vis zoals zalm te eten omdat de concentratie van omega 3-vetzuren in deze soorten vis relatief hoog is. Zo bevat 100 gram rauwe zalm bijvoorbeeld 1,9 gram omega 3-vetzuren, waar dezelfde hoeveelheid rauwe kabeljauw 0,3 gram omega 3-vetzuren bevat. Deze voedingsstoffen beschermen ons tegen chronische ontstekingen die onder andere hart- en vaatziekten kunnen uitlokken.

Zalm is eigenlijk een witvis. In het wild krijgt die zijn roze kleur door garnalen te eten. De kleur van de zalm verschilt door de plek waar de vis gevangen is. Rode zalm is veelal afkomstig uit Canada, Alaska of de westkust van Noord-Amerika. Daarom is een andere naam hiervoor ook wel Pacifische zalm. Deze wilde vis is van nature donkerder van kleur, al bestaan er kleurverschillen tussen de verschillende soorten Pacifische zalm. De hier meest verkochte wilde Pacifische zalm (Oncorhynchus gorbuscha) is overigens een rooskleurige zalm. 

De in Europa (en Chili) gekweekte Atlantische zalm (Salmo solar) is bleker en dus rozer van kleur. Dit komt doordat deze gekweekte vis gevoed wordt met onder andere sojavoeding en algen, wat een gebrek heeft aan natuurlijke kleurstoffen. Daarom wordt de kleurstof astaxanthine toegevoegd aan het voedsel voor de zalmen. Meestal wordt astaxanthine chemisch gemaakt, maar een alternatief is het pigment uit garnalenmeel te halen. Nog een andere mogelijkheid is het gebruik van gedroogd rood gist wat hetzelfde pigment geeft.

Het valt echter niet te zeggen welke variant gezonder is voor de mens. Als hier al een verschil in zit, heeft dit in ieder geval niets met de kleur van de vis te maken.

Ook biologische zalm is altijd gekweekt. In 2014 publiceerde de Franse consumentenorganisatie 60 millions de consommateurs bijvoorbeeld een onderzoek waaruit bleek dat biologische zalm, zwaarder vervuild is met kwik en arseen dan reguliere kweekzalm. In 2016 blijkt biologische verse zalm tot zes maal zwaarder verontreinigd dan reguliere kweekzalm. De aangetroffen concentraties kwik liggen niettemin ruim onder de wettelijke Europese limiet van 0,5 mg per kilo verse vis. De hoogste concentratie die gevonden werd was 0,05 mg per kilo verse vis. 

De verontreiniging is te herleiden tot het voer dat de zalmen krijgen. Biologische zalm krijgt voornamelijk vismeelbrokjes van het afval van wilde vis te eten. Op die manier eten ze dus andere, vaak visetende vissen die de zware metalen kwik en arseen binnen hebben gekregen. Die vervuiling hoopt zich op in de biologische kweekzalm. Gewone kweekzalm eet minder wilde vis en heeft daarom minder last van milieuvervuiling. Gewone kweekzalm bevat volgens de metingen van 60 millions ook minder residuën van al jaren verboden pesticiden die in het wild hun sporen nu eenmaal nog decennia achterlaten. 

De gerookte biologische zalm scoort iets beter omdat hierbij de vetste delen - waarin de meeste zware metalen worden opgeslagen - worden weggesneden.