Gerelateerde artikels
Wanneer zijn we seksueel gezond?
In dit artikel
Wanneer zijn we seksueel gezond?
dossier
In onze huidige maatschappij wordt er heel veel over seks gespraat en wordt seks zonder blikken of blozen getoond. In films, in reclamespotjes, in televisiequizzen, in praatprogramma’s,… Er is heel wat te doen rond seks. Voelt de gemiddelde Vlaming zich ‘bevrijd’, of zijn we oversekst? En wanneer zijn we ‘seksueel gezond’? We vroegen het aan relatietherapeute en seksuologe Vanessa Muyldermans.
Lees ook: Als koppel apart slapen: nefast voor je relatie of net goed?
Het taboe rond masturbatie
© Getty Images
Vanessa: “Seks is vandaag veel meer ‘in the open’, veel meer bespreekbaar dan vroeger. En dat is goed, héél goed. Maar onze werkelijke seksuele beleving houden we wel het liefst, privé, voor onszelf. Ondanks dat het een aangename en gemeenschappelijke expressie van seksualiteit is, wordt vooral masturbatie nog altijd fel gestigmatiseerd in onze maatschappij. Met name vrouwelijke masturbatie kent dat nog steeds een groot taboe. Of toch een veel groter taboe dan bij mannen. Zeker wanneer het gaat over masturbatie binnen een relatie. Dan schrik ik om te zien hoeveel mensen het eigenlijk niet oké vinden dat hun partner masturbeert. Vaak zijn het mannen die zich erg bedreigd voelen door de idee dat de vrouw zonder hem seks zou beleven.”
Lees ook: Communicatie in een relatie: spreken jullie dezelfde liefdestaal?
Vanwaar komt dat taboe?
Vanessa: “Religieuze en culturele invloeden en opvoedkundige aanpakken hebben ook nu nog steeds een invloed op ons denken en handelen. Nog steeds circuleren er verhalen dat je van masturberen doof of blind kan worden. Of dat dit gewoon niet hoort. Jonge kinderen botsen op schaamte, angst en afschuw als ze zichzelf aanraken, en willen uitzoeken wat daar beneden zo fijn aanvoelt.
Lees ook: Heeft een man meer seksueel verlangen dan een vrouw?
|
"Een cliënte vertelde mij een tijdje geleden dat ze het moeilijk had, toen ze bij het warme weer een zwembadje had gevuld en zag dat haar kleindochter aan haar vulva zat te friemelen. Uit onze eerdere gesprekken wist ze dat ze hier beter niet afkeurend op kon reageren, dus besliste ze om de aandacht van het meisje naar iets anders te leiden. Toen ze mij het verhaal vertelde, voelde ze zich dubbel schuldig. Enerzijds omdat ze een normaal, natuurlijk ontdekkingsproces had tegengewerkt, of niet had aanvaard. En anderzijds omdat ze de ‘Dat mag niet! Dat is niet oké!’-mentaliteit over seksualiteitsbeleving uit haar eigen jeugd had doorgegeven. Dat wou ze absoluut niet, want dat gevoel houdt haar al haar hele volwassen leven tegen om echt te genieten van seks. Het is al jaren een rem in haar beleving, maar ook in de seksuele relatie tussen haar en haar echtgenoot." |
"Er wordt kindjes vaak gezegd dat ze dit niet mogen doen, dat dit slecht of ‘eik’ of ‘foei’ is. Ik heb al vaker van cliënten gehoord dat ze vroeger wel eens zijn gestraft wanneer ze werden ‘betrapt’ op ‘schuifelen’ of ‘foefelen’. En er werd op de koop toe op familiefeestjes dan ook nog mee gelachen. Als kind snap je op zo’n moment helemaal niet wat er exact gebeurd is. Je begrijpt niet waarom dit niet mag, je begrijpt niet waarom men hier zo’n drukte om maakt en waarom jij het onderwerp bent van mopjes aan de familietafel. Het kind begrijpt dit niet, maar voelt zich er wel ongelukkig bij.
Heel vaak spreek ik mensen, vooral vrouwen, die een zekere remming voelen in hun seksuele beleving. Ze durven zich niet helemaal te ontspannen en te genieten. Ze durven zich niet volledig over te geven, omdat hen jarenlang ingepeperd is dat dit niet mag. Dat jouw eigen lichaam aanraken raar is. Dat experimenteren met jouw lichaam not done is. En dan ben je volwassen en mag het ‘opeens’ wel? Zo werkt dat niet.
Ook al zeggen we tegen onszelf dat het nu wel oké is, vaak blijft dat stemmetje van vroeger ons achtervolgen, en ons blokkeren. Ons ervan weerhouden te genieten van onze seksualiteit. Hierdoor durven vele vrouwen niet masturberen, laat staan erover praten. Meer nog, het houdt velen ook tegen om volop van partnerseks te genieten."
Lees ook: Seksuele ontwikkeling: wat als je kind vaak aan z’n geslachtsdelen friemelt?
Seksuele gezondheid begint bij de geboorte
“Hoe wij kijken naar lichamen, hoe wij kijken naar onszelf, hoe wij kijken naar seksualiteit,… Hoe we dit hebben meegekregen - ons ‘referentiekader’ zeg maar - bepaalt voor een groot stuk mee hoe wij ons als volwassene gaan voelen bij onze eigen seksualiteit.”
Herken jij jezelf in dit verhaal? Voel je weerstand en hou je je in? Dan is het een goed idee om eens te praten met een therapeut. Samen kunnen jullie de oorsprong van die remmende, foutieve, overtuiging achterhalen, en er afscheid van nemen. Zo zal je anders leren kijken naar jouw eigen seksualiteit en hier stilaan van leren houden. Onthoud dat niks moet: je moet niet masturberen. Niemand heeft gezegd dat iedereen of dat alle vrouwen moeten masturberen, maar als je dit toch zou willen exploreren, kan er gezocht worden naar veilige manieren hiervoor.
Lees ook: Aseksualiteit: wel een (laag) libido, maar geen interesse in seks
Masturberen is gezond
|
Vanessa Muyldermans heeft naast een Master na Master Seksuologie ook een Master in de Criminologie en een bachelor (sociale) verpleegkunde op zak. Ze is lid van de Vlaamse Vereniging voor Seksuologie en is momenteel bezig aan een vierjarige therapieopleiding van de oplossingsgerichte strekking. Eerder volgde ze al een opleiding partnerrelatietherapie, kinderwensconsulent en een opleiding rouw- en verlieskunde. Vanessa heeft al jaren haar eigen praktijk waar ze mensen helpt met al hun seksuele, relationele en kinderwensvraagstukken.
auteur:
Sofie Van Rossom,
gezondheidsjournalist
