nieuws
Wat zijn de eerste tekenen van Meervoudig of Multiple systeem atrofie (MSA)?
Meervoudig of Multiple systeem atrofie (MSA) is een progressieve neurologische aandoening, die zowel volwassen mannen als vrouwen treft. MSA wordt veroorzaakt door afsterven van zenuwcellen in specifieke zones van de hersenen. Deze celdegeneratie veroorzaakt problemen met beweging, evenwicht en automatische functies van het lichaam, zoals controle over de urineblaas.
Tot voor kort werd MSA beschouwd als zeldzame aandoening. Door meer te leren over deze aandoening wordt ze gemakkelijker herkend en gediagnosticeerd. Recent onderzoek suggereert dat MSA ongeveer 5 mensen per 100.000 inwoners treft. Dit betekent dat er in België meerdere honderden mensen aan MSA lijden.
MSA begint meestal tussen de leeftijden van 50 en 60 jaar, hoewel het jongere mensen kan treffen en ook ouderen. Het is onduidelijke waarom bepaalde zenuwcellen beschadigd worden in MSA. MSA is niet besmettelijk. Blijkbaar wordt het ook niet overgeërfd, hoewel er een voorbeschikking kan zijn van een bepaald individu wiens cellen meer kans lopen om beschadigd te worden. Wat de schade in gang zet is onduidelijk.
MSA is een progressieve aandoening. Dit betekent dat de symptomen over een zeker tijdsverloop verergeren en dat u meer hulp zal nodig hebben om voor uzelf te zorgen. De behandeling van MSA betreft een combinatie van medicatie, gespecialiseerde hulpmiddelen en beroep doen op therapeuten om individuele symptomen aan te pakken. Uw behandeling zal waarschijnlijk gestuurd worden door een neuroloog of een arts die gespecialiseerd is in bewegingsstoornissen of autonome aandoeningen (en specialist). De complexe natuur van MSA betekent dat de beste behandeling bekomen wordt door een multidisciplinair team. Een multidisciplinair team is een groep van gezondheidswerkers, samen met sociale werkers.
Eerste tekenen
• Voor mannen is het eerste teken heel vaak een erectiele dysfunctie (de onmogelijkheid om een erectie te bekomen of te onderhouden).
• Zowel mannen als vrouwen hebben urineblaasproblemen: een gevoel van dringendheid (urgentie), toegenomen plasfrequentie, onvolledige lediging van de blaas of onmogelijkheid om urine te produceren (retentie). Deze problemen worden soms onnodig of onjuist toegeschreven aan het verouderingsproces of een aandoening van de prostaat bij mannen.
• Andere problemen kunnen zijn: een zekere stijfheid, een trage of moeilijke beweging, duizeligheid, wanneer men rechtstaat, flauwvallen, moeilijkheden om zich om te draaien in bed, veranderingen bij het schrijven. Sommige mensen worden onhandig of instabiel bij het stappen.
Er zijn 3 groepen van symptomen:
Parkinsonisme (trage en stijve beweging)
• Traag voelen en stijf wanneer men beweegt
• Moeilijkheden om te draaien in bed
• Moeilijkheden om te starten
• Freezing
• Schrijven wordt klein en onduidelijk
Cerebellaire symptomen (verwijst naar de kleine hersenen, problemen met het coördineren van bewegingen en het evenwicht)
• Onhandig voelen en dingen laten vallen.
• Moeilijkheden met het knopen van kleding.
• Het gevoel van onstabiel te zijn, vooral in menigten.
• Geen evenwicht hebben zonder steun.
• Problemen met schrijven.
• Problemen met het spreken.
Autonome symptomen (verwijst naar automatische lichaamsfuncties)
• Blaasproblemen
• Erectieproblemen
• Duizelig voelen of flauwvallen (problemen met bloeddruk)
• Pijn rond de nek of schouders
• Constipatie
• Koude handen of voeten
• Onmogelijkheid om te zweten
Andere problemen
• Spierzwakte in armen en benen
• Verhoogde emotionele respons (lachen of wenen)
• Rusteloze slaap
• Nachtmerries
• Luidruchtig ademen gedurende de dag
• Snurken ’s nachts
• Opzettelijk zuchten
• Problemen met slikken
• Moeilijkheden om te kauwen
• Verstikking
• Zwakke, stille stem
 |
 |
