Gerelateerde artikels
Syndroom van Lennox-Gastaut: ernstige vorm van epilepsie bij kinderen
In dit artikel
Syndroom van Lennox-Gastaut: ernstige vorm van epilepsie bij kinderen
dossier
Het syndroom van Lennox-Gastaut is een ernstige vorm van epilepsie bij kinderen die gepaard gaat met verminderde intellectuele vaardigheden, ontwikkelings- en gedragsproblemen. Het komt voor bij ongeveer drie tot zes procent van de kinderen met epilepsie.
Lees ook: Hoe herken je een epilepsie-aanval en wat kan je doen?
Oorzaak
Er zijn verschillende oorzaken van het syndroom van Lennox-Gastaut.
- Meestal is de oorzaak schade aan de hersenen, bijvoorbeeld door te weinig zuurstof bij de geboorte, een infectie of een ongeluk.
- Soms ontstaat het syndroom door andere ziektes, bijvoorbeeld door bepaalde stofwisselingsziekten of tubereuze sclerose.
- Patiënten met het syndroom van Lennox-Gastaut blijken een afwijking in hun genen te hebben. Maar wat de rol is van erfelijkheid, is nog niet helemaal duidelijk.
- Bij één op de drie kinderen is de oorzaak van het syndroom niet gekend.
Lees ook: Onderhuidse neurostimulator onderdrukt epilepsieaanvallen
Symptomen
De aanvallen die kenmerkend zijn voor het syndroom, beginnen gewoonlijk rond vierjarige leeftijd. De aard van de aanval kan variëren. Dit zijn de meest voorkomende vormen:
- Tonische aanvallen: lichamelijke stijfheid, tranende ogen, verwijde pupillen en veranderde ademhalingspatronen.
- Atonische aanvallen: kortstondig verlies van spierspanning en bewustzijn, waardoor de persoon plots kan vallen.
- Absences: afwezige blik, gericht op een vast punt. De persoon reageert niet op externe prikkels.
- Myoclonische aanvallen: plotselinge spierschokken.
Lees ook: Voelen honden een epilepsie-aanval bij hun baasje aankomen?
Veel kinderen met het syndroom van Lennox-Gastaut hebben al een ontwikkelingsachterstand voordat ze te maken krijgen met epilepsieaanvallen. Door de frequente en ernstige aanvallen wordt hun ontwikkeling geremd, of verliezen ze zelfs vaardigheden die ze voordien wel beheersten.
Een groot deel van de patiënten vertoont ook gedragsproblemen: ze worden snel boos, zijn prikkelbaar, rusteloos en in zichzelf gekeerd. Kinderen met dit syndroom hebben ook een verhoogde kans om psychoses te ontwikkelen.
Lees ook: Kenmerken Prader-Willi syndroom (PWS): lichamelijke symptomen, leer- en gedragsproblemen
Behandeling
Het syndroom van Lennox-Gastaut is niet te genezen. Men geeft doorgaans een combinatie van medicijnen tegen epilepsie om de controle over de aanvallen te verbeteren.
Ook een dieet kan deel uitmaken van de behandeling. Met name een ketogeen dieet zou helpen om de aanvallen te reduceren.
Soms probeert men de epilepsieaanvallen te verminderen door de de nervus vagus te stimuleren, maar bij de meeste kinderen heeft dit geen effect.
Verder kan men epilepsiechirurgie toepassen. Da gaat het meestal om een corpus callostomie, waarbij men de band van zenuwvezels die de twee hersenhelften met elkaar verbindt, doorsnijdt om te voorkomen dat de aanvallen zich uitbreiden. Helaas keren de aanvallen bij de meeste kinderen na enkele maanden of jaren terug.
Lees ook: UZ Leuven past preciezere lasertechniek toe voor behandeling epilepsie
Bronnen:
auteur:
Sara Claessens,
gezondheidsjournalist
