Wat is een likdoorn of eksteroog en wat kan je eraan doen?

Eelt kan uitdrogen, geel worden en zeer hard worden. Soms verkleurt het wit door transpiratie. Het eeltgebied kan extreem gevoelig worden, waardoor men moeite heeft om te lopen of zelfs schoenen te dragen. Ook heeft het een effect op je lichaamshouding, soms met gewrichts- en spierpijn.

Bovendien kan een likdoorn geïnfecteerd raken, wat kan leiden tot lymfangitis, een ontsteking van de lymfevaten. Als de hoorn gezwollen, rood en erg warm is en de pijn en roodheid zich uitbreiden naar de rest van de voet, raadpleeg dan onmiddellijk een arts. Hij of zij kan eventueel antibiotica voorschrijven.

Zelf het eelt raspen, kan een tijdje helpen. Je kan het eelt wegvijlen met een handrasp of een elektrische rasp en een puimsteen. Zolang het gebied niet te groot is, is dit een effectieve methode. Maar wees voorzichtig en vijl niet te veel weg. Om het vijlen makkelijker te maken, raadt men aan de verdikte huid te verzachten door de voeten een paar minuten in warm water te weken of door regelmatig een vochtinbrengende crème aan te brengen.

Het belangrijkste is in ieder geval de oorzaak van het probleem te achterhalen, en vooral ook je schoenen te vervangen door geschiktere modellen of een orthopedische inlegzool te plaatsen.

Aarzel niet om professionele hulp te zoeken. Een pedicure of chiropodist kan heel nuttig zijn: met een scalpel of een boor (probeer het nooit zelf!) verwijdert men de hoorn, met vrijwel onmiddellijk effect.

Geneesmiddelen (keratolytica, middelen die de opperhuid weker maken) zijn er in de vorm van zalf, pasta of pleisters. Ze mogen enkel op de hoorn worden aangebracht om de gezonde huid eromheen niet te beschadigen. Het behandelde gebied wordt vervolgens afgedekt met een verband. Deze behandeling zal de hoorn zacht maken en doen loskomen. Men raadt deze geneesmiddelen af voor diabetici, patiënten met arteriële aandoeningen aan de onderste ledematen en patiënten met huidaandoeningen aan de voeten.