Gerelateerde artikels
Uitbraak marburgvirus: moeten we ons zorgen maken?
nieuws
In Equatoriaal-Guinea in West-Afrika is het besmettelijke marburgvirus opgedoken, waar het al zeker aan negen mensen het leven heeft gekost. Zo'n 200 mensen zitten in quarantaine. Het virus is heel dodelijk en het ziektebeeld begint heel abrupt. De Wereldgezondheidsorganisatie heeft middelen beschikbaar gesteld om verdere verspreiding te voorkomen.
Wat is het marburgvirus?
Mensen kunnen het virus via vleermuizen oplopen en het vervolgens overdragen op andere mensen. Dat kan via direct contact, bijvoorbeeld doordat men in aanraking komt met bloed of andere lichaamssappen van geïnfecteerde mensen, maar ook indirect, door het aanraken van oppervlakken of materialen, zoals bebloed beddengoed.
Het marburgvirus werd volgens de Wereldgezondheidsorganisatie voor het eerst vastgesteld in 1967, toen laboratoriumpersoneel in het Duitse Marburg de ziekte opliepen na contact met besmet weefsel van apen uit Oeganda. Sindsdien is het virus sporadisch opgedoken in Angola, de Democratische Republiek Congo, Kenia, Zuid-Afrika, Oeganda en Guinee.
Lees ook: Kan ebola ook in België opduiken?
Wat zijn de symptomen?
De symptomen van het marburgvirus treden vaak vrij abrupt op en worden steeds ernstiger. Net zoals bij het ebolavirus geeft de marburgvariant hoge koorts, hoofdpijn en spierpijn. Ook kan je last krijgen van buikpijn en misselijkheid. In een later stadium vallen de organen uit en zijn bloedingen mogelijk, bijvoorbeeld in het maag-darmkanaal, maar ook uit oren, neus en mond.
De langetermijneffecten van het marburgvirus zijn niet zo bekend als die van andere virussen zoals ebola, wat te wijten kan zijn aan het hoge sterftecijfer en de zeldzaamheid van de ziekte. Desondanks heeft men door eerdere uitbraken summier bewijs verzameld over de gezondheidseffecten die het virus veroorzaakt op de lange termijn, namelijk myalgie (spierpijn), artralgie (gewrichtspijn), hepatitis (zwelling in de lever), asthenie (zwakte), oogziekte en psychose.
Lees ook: Polio in opmars: moeten we ons zorgen maken?
Preventie en behandeling
Een behandeling of vaccin is er niet. Wel kunnen de overlevingskansen vergroot worden door patiënten al in een vroeg stadium te ondersteunen, onder andere door symptoombestrijding, bloedtransfusie en een infuus.
Omdat het virus zo besmettelijk is en de infectie lastig te behandelen, is het vooral belangrijk om besmetting zoveel mogelijk te voorkomen en zieken te isoleren. Dat doet men door personen die nauw contact hebben gehad met een slachtoffer van het marburgvirus op te sporen en zorgvuldig te monitoren. Daarnaast probeert men ook de besmettingsbron te identificeren. Hoewel het virus bijzonder gevaarlijk is, is de kans dat een reiziger het meebrengt naar ons land bijzonder klein. Er is ook een meldingsplicht en gezien het dreigende gevaar bij een uitbraak wordt alles in het werk gesteld om de situatie snel onder controle te krijgen.
Bronnen:
Lees ook: Zo wordt een vaccin ontwikkeld en getest
auteur:
Sara Claessens,
gezondheidsjournalist
