Waarom is buikvet zo gevaarlijk en wat kan je eraan doen?

nieuws Bij de beoordeling van gezondheidsrisico's wordt over het algemeen rekening gehouden met het gewicht, en in het bijzonder de body mass index (BMI). Dat is echter niet voldoende: andere parameters zoals de tailleomvang blijken minstens even belangrijk.

De body mass index verwijst naar de verhouding tussen lengte en gewicht. De formule is eenvoudig: gewicht (in kilogram) gedeeld door lengte (in meter) in het kwadraat. Ligt de uitkomst tussen 20 en 25, dan spreken we van een gezond BMI. Vanaf 26 spreken we van overgewicht, en vanaf 30 van obesitas.

Lees ook: Body Mass Index (BMI) vervangen door Body Volume Indicator (BVI)?

Lees ook: Buikvet verbranden: hoe krijg je die buik weg?

Oppervlakkig vet en diep vet

Gedurende zeer lange tijd werd deze index beschouwd als de referentie bij de evaluatie van gezondheidsrisico's in verband met gewicht. Het is vandaag de dag nog steeds relevant, ten eerste omdat veel studies de relevantie ervan op bevolkingsniveau bevestigen, en ten tweede omdat de formule zeer eenvoudig toe te passen is. Steeds meer studies wijzen er echter op dat het niet voldoende is om de individuele situatie correct te bepalen. Zo wordt bijvoorbeeld geen rekening gehouden met de verhouding tussen vetmassa en spiermassa, noch met de verdeling van het vet. Deze twee parameters maken nochtans een groot verschil.

Wat de plaats van het vet betreft, zijn er steeds meer aanwijzingen dat abdominale zwaarlijvigheid, overtollig buikvet dus, risico's inhoudt. Ook hier is er een nuance: oppervlakkig vet (onderhuids, direct onder de huid) is veel minder gevaarlijk dan diep vet dat rond de organen zit (darmen, lever...).

Lees ook: Buikvet is ongezonder dan overgewicht

Gezond gewicht en hoge taille

Iemand met een gezond gewicht en een gezonde BMI maar een hoge taille riskeert toch gezondheidsproblemen. Visceraal vet voedt namelijk een ontstekingsproces dat schadelijk is voor de slagaders en verstoort de stofwisseling van koolhydraten (insulineresistentie), wat de kans op hart- en vaatziekten en diabetes vergroot.

Lees ook: Van een gezonde buik tot een gezond brein

Wat kan je doen tegen abdominale obesitas?

Buikvet is helaas moeilijk kwijt te spelen, en het proces vereist discipline. Dit geldt des te meer naarmate we ouder worden, omdat het lichaam dan de neiging heeft meer vet op te slaan, vooral in de buik. Bovendien wordt vetweefsel mettertijd steeds vezeliger en moeilijker te verwijderen. Er is dan ook geen wondermiddel: enkel voeding en lichaamsbeweging kunnen helpen.

Om buikvet te verliezen moet je de inname van ongezonde verzadigde vetten en suiker beperken, en die producten vervangen door fruit en groenten. Wat lichamelijke activiteit betreft, kies je best aërobe lichaamsbeweging (wandelen, joggen, zwemmen, fietsen, enz.) met een matige tot hoge intensiteit, en dat minstens twee of drie uur per week. Daarnaast is het ook belangrijk om je levensstijl aan te passen. Probeer zo weinig mogelijk sedentair te leven en grijp elke kans om te bewegen. Neem de trap, parkeer je auto wat verder enzovoort. Deze kleine aanpassingen zullen niet alleen een positieve impact hebben op je fysieke verschijning, maar ook op je bloeddruk, cholesterolgehalte, bloedsuiker en mogelijke ontstekingen.

Geen enkel crashdieet, hoe veelbelovend ook, zal het doel bereiken, althans niet op lange termijn. Zware ingrepen (bariatrische chirurgie) leveren interessante resultaten op, maar zijn niet voor iedereen mogelijk.