Pandemie treft ook specifiek mensen met eetstoornis

Recent werden de resultaten bekendgemaakt van twee buitenlandse onderzoeken die in het begin van de pandemie nagingen wat het effect was van de crisis op mensen die op dat moment kampten met een eetstoornis of hiervan aan het herstellen waren. De wetenschappers richtten zich op de eetstoornissen anorexia nervosa, boulimia nervosa en de binge eating disorder – ook eetbuistoornis genoemd. 

In de ene studie tekenden onderzoekers van de Northumbria University in het Britse Newcastle de ervaringen op van 129 mensen in het Verenigd Koninkrijk. Bijna negen op de tien (87%) deelnemers meldden dat hun symptomen door de pandemie waren verslechterd. Meer dan 30% vertelde dat hun klachten veel erger waren geworden.

Voor de andere studie ondervroeg een internationaal team meer dan 1.000 mensen in de Verenigde Staten en Nederland. Ongeveer twee derde van degenen met anorexia getuigde dat hun strijd tegen de aandoening aanzienlijk werd bemoeilijkt door de pandemie. Van de Amerikanen met boulimia en een eetbuistoornis, meldde 30% een verslechtering, tegenover 15% van de Nederlanders.

De redenen die mensen opgaven voor de verslechtering, liepen behoorlijk gelijk in beide studies. Vele negatieve effecten waren te wijten aan de veranderingen in de normale routines, de woonsituatie, de tijd die werd doorgebracht met vrienden en familie, hun fysieke activiteit en het gebruik van technologie. Het was voor sommige mensen met eetstoornissen ook beangstigend dat zowel klassieke en sociale media dikwijls focusten op het verband tussen de lockdown en gewichtstoename en de rol die overgewicht speelt in de kwetsbaarheid voor covid-19. 

Daarnaast verliep ook de professionele hulpverlening, waaraan de mensen op dat moment bijzonder veel nood hadden, een stuk anders. Veel sessies moesten plots online gebeuren en sommigen hadden plots in het algemeen minder toegang tot hulp. In de Britse studie stelden sommige deelnemers dat ze zich tijdens de lockdown vergeten voelden door de Britse overheid en gezondheidszorg.

Deze resultaten werpen niet alleen een licht op de moeilijke situatie van deze specifieke doelgroep, maar kunnen ook nuttig zijn voor toekomstige beleidsmaatregelen, richtlijnen en zorgverlening. Zo kan het helpen om in de berichtgeving over het belang van gezond eten en lichaamsbeweging rekening te houden met de angsten van mensen met eetstoornissen.