Waarom we tijdens de quarantaine last krijgen van huidhonger

dossier

Fysiek contact moet tijdens lockdown zoveel mogelijk vermeden worden. Dat betekent dus: niet knuffelen, elkaar zo weinig mogelijk aanraken en een anderhalve meter afstand houden van de mensen als je je buitenshuis begeeft. Voor koppels die momenteel fysiek van elkaar gescheiden leven, wordt het moeilijk. Zij kunnen last krijgen van ‘huidhonger’. Maar ook singles en ouderen kunnen dit ervaren. 

Wat is huidhonger precies? Wanneer steekt het de kop op en wat kan je eraan doen? Relatietherapeute en seksuologe Vanessa Muyldermans geeft uitleg. 

Wat is huidhonger precies?

Het woord zegt het eigenlijk zelf al. Als je honger of dorst hebt, ontstaat de nood om te eten en te drinken. Dat is ook het geval bij huidcontact. We hebben een nood om aangeraakt te worden, en bij gebrek aan fysiek contact missen we die aanrakingen. Dat is huidhonger.

Is huidhonger een verlangen?

Het is meer dan dat, het is echt een behoefte, een levensbehoefte. Jammer genoeg is fysiek contact in ‘onze Vlaamsche cultuur’ iets dat we uit het oog verliezen nadat we uit onze luiers zijn ontgroeid. Als baby en als kind worden we nog heel veel geknuffeld, iedereen die op babybezoek gaat wil de baby vastpakken, maar als we opgroeien neemt die drang meer en meer af.

Kan huidhonger opgelost worden door seks?

unsplash_knuffel_koppel.jpg
Neen, ook al proberen heel veel mensen de nood aan fysiek contact met seks te stillen, huidhonger is niet hetzelfde als seksueel verlangen. Volwassenen denken vaak dat relaties vooral draaien om communiceren en seks – en dat zijn zeker ook heel belangrijke ingrediënten – terwijl heel ons lichaam eigenlijk een contactzone is. Ze is heel sensorisch en gevoelig. Via dat huidcontact wordt de aanmaak van oxytocine gestimuleerd. Die eiwitachtige stof, die als hormoon fungeert, maakt ons enerzijds blij en geeft ons anderzijds (zelf)vertrouwen. Ze creëert een band met de persoon die ons blij gemaakt heeft en dit vertrouwen mee geïnitieerd heeft. Als dat contact wegvalt door de quarantainemaatregelen, vermindert de aanmaak van oxytocine, en vermindert bijgevolg ook de binding met die persoon of personen. Voor alle duidelijkheid: er is een verschil tussen iemand die je in een meer praktische zin even aanraakt bij het doorschuiven op de tram of op de bus en iemand die je na een moeilijk gesprek even kort bij de arm aanraakt, vriendelijk naar je lacht, empathisch knikt en/of ondertussen zegt ‘Je kan dit wel’. De wens om aangeraakt te worden gaat dus veel dieper dan een seksuele behoefte en begeerte, en veel dieper dan puur het lichamelijke aanraken. 

Wat zijn de gevolgen van huidhonger?

Het niet vervullen van de behoefte aan menselijk contact kan emotionele en zelfs fysieke gevolgen hebben. Het kan zelfs zo erg worden dat die persoon bij een toevallige aanraking schrikt of zelfs een soort van schok voelt. 

Mensen met huidhonger lijken depressief. Ze trekken zich vaak veel meer terug, waardoor ze nog minder contact gaan hebben/maken met anderen, minder aangekeken worden, minder aangeraakt worden, en zo ook minder complimentjes krijgen, minder lachen enzovoort. Ze gaan zich dus niet alleen minder goed voelen, maar ook minder geconnecteerd voelen met anderen, waardoor ze alsmaar eenzamer worden.

Hoe kunnen we onze huidhonger stillen?

Om de huidhonger te stillen moeten we ervoor zorgen dat ons lichaam terug oxytocine aanmaakt. Elkaar aankijken, elkaar aanraken en knuffelen! Zo worden we minder gestresseerd en minder angstig, en kan ons libido zelfs een boost krijgen. Het maakt ons socialer en het versterkt onze concentratie. Als deze stof veelvuldig vrijkomt, schept dat een onderlinge band met de andere, waardoor mensen ook in moeilijke periodes bij elkaar blijven. Daarnaast neemt het ook pijn weg. Studies hebben uitgewezen dat mensen pijn minder voelen als hun geliefde hun hand op een moeilijk moment vasthoudt.


Bron: Vanessa Muyldermans heeft naast een Master na Master Seksuologie ook een Master in de Criminologie en een bachelor (sociale) verpleegkunde op zak. Ze is lid van de Vlaamse Vereniging voor Seksuologie en is momenteel bezig aan een vierjarige therapieopleiding van de oplossingsgerichte strekking. Eerder volgde ze al een opleiding partnerrelatietherapie, kinderwensconsulent en een opleiding rouw- en verlieskunde. Vanessa heeft al jaren haar eigen praktijk waar ze mensen helpt met al hun seksuele, relationele en kinderwensvraagstukken.


Laatst bijgewerkt: mei 2020

Artikels over gezondheid in je mailbox? Schrijf je in op onze nieuwsbrief en ontvang een gratis e-book met gezonde ontbijtrecepten.

eenvoudig terug uit te schrijven
Wij verwerken jouw persoonsgegevens conform het Privacy-beleid van Roularta Media Group NV.
volgopfacebook

volgopinstagram