Gameverslaving mogelijk erkend als officiële stoornis

Verslaving aan (online) gaming wordt door de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) mogelijk opgenomen in de elfde editie van de Internationale Classificatie van Ziekten (ICD11). Tot nu toe werd gameverslaving niet als een officiële stoornis beschouwd. 

Gamestoornis wordt omschreven als een patroon van aanhoudend (12 maanden) of terugkerend gamegedrag (digitale gaming of video gaming), zowel online als offline, wanneer er aan drie eigenschappen wordt voldaan:

• verminderde controle over het gamen (bijv. begin, frequentie, intensiteit, duur, beëindiging, context); 

• toenemende prioriteit geven aan gamen waardoor gaming boven andere levensbehoeften en dagelijkse activiteiten komt; 

•  voortzetting of escalatie van gaming, ondanks het optreden van negatieve gevolgen.

Wordt gameverslaving inderdaad erkend als officiële stoornis, dan wordt het een officiële verslaving naast verslavingen zoals aan gokken, alcohol, cafeïne, nicotine en marihuana. 

Over gameverslaving als mogelijke ziekte wordt al wel gesproken in het Handboek voor de Classificatie van Psychische Stoornissen (DSM 5) van de American Psychiatric Association. 

DSM 5 vermeldt 9 criteria of verschijnselen die op een gameverslaving kunnen duiden:

• obsessief bezig zijn met games

• terugtrekkingsgedrag vertonen als er niet gegamed wordt

• zichzelf almaar meer tijd gunnen om te gamen

• mislukte pogingen hebben ondernomen om het gamen af te bouwen (of te stoppen)

• geen belangstelling vertonen voor andere activiteiten, zoals hobby's

• ondanks besef van gevaren voor de gezondheid excessief blijven gamen

• liegen over gamegebruik

• gamen als uitlaatklep voor angsten en frustraties

• relaties verliezen of verwaarlozen. 

Gameverslaving wordt vooral geassocieerd met jongeren. Uit een onderzoek van de Universiteit van Utrecht uit 2016 bleek dat 1 op de 10 gamende jongens in de leeftijdscategorie van 12 tot 15 jaar minstens 4 uur per dag gamet. Daarmee zijn ze nog niet verslaafd, maar die tijdsbesteding is volgens de onderzoekers toch alarmerend.

Uit de VAD-leerlingenbevraging blijkt dat 90 procent van de gamende jongeren (12-18 jaar) in Vlaanderen geen problemen ervaart met gamen. De meeste gamers doen dus aan recreatief gamen, dit wil zeggen dat het blijft bij gamen als hobby of ontspanning. Voor een kleine groep kan je wel spreken van problematisch gamen.