Is ons voorplantingsgedrag genetisch bepaald?

Een internationaal onderzoeksteam heeft twaalf specifieke gebieden van de DNA-volgorde geïdentificeerd die duidelijk gerelateerd zijn aan de leeftijd waarop we ons eerste kind krijgen en aan het totaal aantal kinderen dat we gedurende de loop van ons leven krijgen. 

Tot voor kort dacht men dat voortplantingsgedrag voornamelijk bepaald werd door persoonlijke keuzes of sociale omstandigheden en omgevingsfactoren. Dit nieuwe onderzoek laat echter zien dat genetische varianten geïsoleerd kunnen worden en dat er ook een biologische basis voor voortplantingsgedrag is.

De studie, geleid door de Universiteit van Oxford in samenwerking met de afdeling Epidemiologie van het UMC Groningen en de universiteit van Uppsala uit Zweden, betrof een analyse van 62 gegevensbanken met informatie van 238.064 mannen en vrouwen voor de leeftijd van het eerste kind, en bijna 330.000 mannen en vrouwen voor het aantal kinderen. 

De onderzoekers vonden twaalf specifieke DNA gebieden die gelinkt zijn aan voortplantingsgedrag. Zo vonden ze bijvoorbeeld dat vrouwen met DNA-varianten voor het later starten van een gezin ook DNA-code bezitten gerelateerd aan een later begin van de menstruatie en een latere menopauze. Het is wel zaak om dit in het juiste perspectief te blijven zien: het krijgen van een kind is nog steeds sterk afhankelijk van vele sociale- en omgevingsfactoren en deze zullen altijd een grotere rol blijven spelen in de vraag of en wanneer we baby’s krijgen.

De studie laat zien dat DNA-varianten gelinkt met de leeftijd waarop mensen hun eerstgeboren kind krijgen ook geassocieerd zijn met andere eigenschappen die te maken hebben met reproductie en seksuele ontwikkeling, zoals de leeftijd waarop meisjes voor het eerst ongesteld worden, jongens de baard in de keel krijgen en vrouwen de menopauze ondergaan. 

De onderzoekers rekenden uit dat varianten in de 12 gebieden van het DNA samen minder dan 1 procent voorspelden in de timing waarop mannen en vrouwen hun eerste kind krijgen en in het aantal kinderen dat ze in de loop van het leven krijgen. Dat percentage lijkt ‘zeer klein’, maar het onderzoek laat ook zien dat als de varianten samengenomen worden, zij in sommige gevallen de kans kunnen voorspellen dat een vrouw kinderloos blijft. Verder was belangrijk dat door het in detail bestuderen van de functie van de 12 DNA-gebieden en de genen in deze regio’s, de onderzoekers 24 genen hebben geïdentificeerd die waarschijnlijk verantwoordelijk zijn voor de effecten van de 12 DNA-varianten op voortplantingsgedrag. Van sommige van deze genen was al bekend dat ze een invloed hebben op onvruchtbaarheid, terwijl anderen nog niet bestudeerd zijn.