dossier
Thermisch comfort draait rond de behaaglijkheid van de woning, te warm, te koud. Comfort is echter een subjectief begrip dat behalve door het binnenklimaat (temperatuur, vocht, tocht, tot koude voeten toe) ook wordt bepaald door kleding, activiteit, leeftijd, constitutie en gezondheid.
Het thermisch comfort wordt bepaald door de som van lucht- en stralingstemperatuur, koudebronnen, luchtsnelheid, luchtvochtigheid, temperatuurverschillen, kleding en activiteiten. Ook de constructie van het gebouw laat zijn invloed gelden. Veel glas geeft meer kans op oververhitting.
De laatste jaren staan vooral in het teken van de energiebesparing, met als gevolg voor de woning: lagere woontemperatuur, niet meer verwarmen van bepaalde ruimten, betere isolatie, betere luchtdichtheid van het gebouw, minder verluchten. Onoordeelkundige toepassing van deze besparingsmaatregelen geeft echter aanleiding tot een nog steeds stijgend aantal probleemgevallen, waar het wooncomfort in gevaar komt door overmatige condensatie en schimmelvorming.
Warmtecomfort is de temperatuur waarin men zich het behaaglijkst voelt en die ontstaat door een evenwicht tussen onze eigen warmteproductie, nodig om het lichaam op ongeveer 37°C te houden en de warmteuitwisseling met onze omgeving. Deze balans verschilt van persoon tot persoon. Iedereen een zelfde warmtecomfort geven in dezelfde ruimte op hetzelfde tijdstip is dus onmogelijk. Wel streeft men ernaar een 'optimaal' warmtecomfort te bekomen, met andere woorden het grootst mogelijk aantal personen tevreden stellen.
Lees ook: Gezondheidsklachten en wonen
 |
 |
