Gerelateerde artikels
Waarom kan je beter niet plassen in een zwembad?
In dit artikel
Waarom kan je beter niet plassen in een zwembad?
dossier
Een snel plasje in het zwembad is misschien verleidelijker dan je natte badkleding naar beneden te hijsen voor een toiletbezoek. Maar urineren in een zwembad is niet zo onschuldig. Wanneer plas en chloor zich mengen, is er namelijk minder chloor beschikbaar om ziektekiemen te doden. Bovendien creëert de mix van urine en chloor chemicaliën die je ogen en luchtwegen irriteren.
Lees ook: 'Zwemmen is gezond': wat is het effect op je lichaam?
Lees ook: Zwemmen in vervuild (zwembad)water: welke ziektes kan je krijgen?
De functie van chloor
Chloor is een chemische stof die men aan zwembadwater toevoegt om ziektekiemen te doden. Zo ontstaat een mild zuur, onderchlorigzuur, dat een hele reeks bacteriën doodt, waaronder salmonella en E.coli. Onderchlorigzuur kan ook sommige virussen vernietigen.
Chloor beschadigt namelijk bacteriële celwanden die essentieel zijn voor het overleven van bacteriën. Ook vernietigt chloor eiwitten en DNA van virussen. Zwembadchemicaliën doden de meeste ziektekiemen binnen enkele minuten, maar sommige kunnen dagenlang in zwembaden overleven.
Lees ook: Moet je na het eten een uur wachten voor je gaat zwemmen?
Gevolgen van plassen in zwembad
Als je plast in een zwembad, wordt waardevolle chloor verbruikt die nodig is om het zwembad vrij te maken van ziektekiemen, bacteriën, uitwerpselen, vuil, zweet en andere smurrie. Als krachtige chemische stof heeft chloor de juiste omgeving - en meer bepaald de juiste pH-waarde - nodig om zijn werk te doen. In een zwembad is dat normaal zo, maar urine verandert de pH-waarde van het water. Zo kunnen chloor en urine samen bijproducten vormen die bekend staan als chlooramines. Die reactie zuigt vrije chloor op, waardoor zijn werking vermindert.
De gemiddelde zwemmer brengt miljoenen microben in het water. In een druppel speeksel, op je haar, handen, neus, mond en huid zitten massa’s minuscule levende organismen. Het is al een zware opgave voor chloor om die te neutraliseren, laat staan dat daarbij nog urine komt. Urine kan het chloorgehalte in het water zodanig veranderen, dat iemand ziek wordt van een virus, bacterie of parasiet die chloor niet onschadelijk kan maken.
Als urine in contact komt met zwembadwater, komt er bovendien een stof vrij, stikstoftrichloride, waarvan de geur doet denken aan chloor. Hoe sterker het zwembad naar chloor ruikt, hoe meer mensen dus in het water hebben geplast. Deze stof doet je ogen prikken, je neus lopen, wekt hoesten op en kan zelfs ademhalingsprobblemen veroorzaken.
Lees ook: Wat kan je doen tegen water in je oor?
Hoe houd je het zwembadwater proper?
Er zijn dus voldoende argumenten om niet in een zwembad te urineren. Nog enkele tips om het water proper te houden:
- Ga naar het toilet, alvorens je in het water gaat.
- Als je met een baby of peuter gaat zwemmen, doe hem dan een zwemluier aan.
- Maak gebruik van de zwembaddouches, voordat je gaat zwemmen. Zo voorkom je dat je huidschilfers, zonnebrandcrème, make-up of verzorgingsproducten achterlaat in het zwembad.
- Draag een badmuts.
- Leer je kinderen dat ze niet in het zwembad mogen plassen.
Lees ook: Wat zijn de voorzorgsmaatregelen om een zwembad hygiënisch te houden
Bronnen:
auteur:
Sara Claessens,
gezondheidsjournalist
