nieuws
De sociale media hebben grote invloed op de wijze waarop consumenten aankijken tegen de gezondheidseffecten en de veiligheid van ons voedsel. De goede zijde van de medaille is dat consumenten mondiger worden. Ze gaan zelf op zoek naar hun eigen waarheid over eten & drinken en denken actief mee over wat goed, minder goed of slecht is. De keerzijde is dat er daardoor speelruimte ontstaat waarin iedereen die ‘denkt wat te weten over voeding, gezondheid en voedselveiligheid’ een professioneel getinte mening kan uiten in blogs en groepsdiscussies. De slechte toegankelijkheid van begrijpelijke informatie vanuit de voedingswetenschap is hier mede debet aan.
Met deze boodschap nam Fred Brouns afscheid als hoogleraar Health Food Innovation aan de Universiteit Maastricht met het symposium ‘Gif op mijn bord’ en zijn afscheidsrede.
Begrijpelijke informatie
Vaak blijken de meningen van de mondige consumenten gebaseerd te zijn op beperkte kennis en foute interpretaties van brede wetenschappelijke consensus; zij kunnen goede en slechte wetenschap niet scheiden. Menig consument heeft daarom het gevoel dat datgene wat op ons bord belandt in toenemende mate ongezonder en onveiliger is.
Ook de (nog) slechte toegankelijkheid van het brede publiek tot gemakkelijk begrijpelijke informatie speelt een rol. Academici en wetenschappers besteden hier nauwelijks tijd aan en universiteiten zijn in dit opzicht te weinig zichtbaar voor het publiek.
Tegengeluid nodig
Hij ging in zijn afscheidsrede onder meer in op zoetstof aspartaam, dat door consumenten ten onrechte wordt gewantrouwd. Consumenten maken zich vooral zorgen over relatief kleine zaken die heel groot in de media belicht worden zoals vlees dat ineens kankerverwekkend is en E-nummers die giftig zijn”, zegt Fred Brouns: “De richting die sommige hypes in de sociale media nemen kunnen van directe invloed zijn op onze volksgezondheid. Dat vraagt om een tegengeluid. Ik maak me bijvoorbeeld veel meer zorgen de toenemende voedselfraude en over micro-plastics die onze oceanen vervuilen en ook al in ons eten zitten. Of, op de impact van klimaatveranderingen op de voedselketen.“
 |
 |
