Hoe kunnen afstaande oren of flaporen worden behandeld?

nieuws Afstaande oren of flaporen komen veel voor. Ze zijn het gevolg van een aangeboren misvorming van het kraakbeen van de oorschelp: het kan gaan om een teveel aan kraakbeen, of een plooi in het oorkraakbeen kan ontbreken waardoor de oorschelp te ver van het hoofd staat. Afstaande oren komt bij ongeveer 1 op de 20 kinderen voor. Het komt vaak in families voor, maar kan ook spontaan ontstaan.
Afstaande oren hebben geen invloed op het gehoor, maar het kan esthetisch wel storend zijn. Bij kinderen is het vaak een aanleiding tot pesten.

Spalken
Bij zeer jonge kinderen (tot 3 maanden) kunnen afstaande oren soms worden behandeld door ze te spalken. Hierbij wordt een zacht, buigbare spalkje in het oor gezet en wordt het oor met tape aan het hoofdje vastgemaakt, zodat de afwijkende stand tijdens de verdere groei wordt gecorrigeerd. De spalkjes blijven zitten totdat het oor in de goede vorm blijft staan zonder spalk. Dit duurt een paar weken. De baby heeft hier geen last van en kan gewoon op een gespalkt oor slapen.
Aangezien de oren op de jonge leeftijd nog uitermate flexibel zijn geeft deze methode meestal bevredigende resultaten, vooral bij kinderen jonger dan 6 weken en wanneer het oor alleen abnormaal geplooid is.

Oorcorrectie (otoplastie)
Bij oudere kinderen en volwassenen worden afstaande oren altijd operatief gecorrigeerd. De operatie kan uitgevoerd worden vanaf de leeftijd van 5 à 6 jaar als het oorskelet volgroeid is. De ingreep voor die leeftijd laten plaatsvinden wordt afgeraden aangezien er dan kans is op verdere misvorming van het oor tijdens de latere groei van het kind.

De operatie (otoplastie) bestaat uit het herstellen van de normale vorm van de oorschelp. De chirurg brengt de oorschelpen dichter tegen de schedel of hermaakt de plooi van de oorschelp. Op welke wijze het kraakbeen bewerkt wordt, hangt voornamelijk af van het type van afwijking van het oor en de technieken van de chirurg.
Bij kinderen gebeurt de operatie meestal onder volledige verdoving, bij oudere kinderen en volwassenen onder plaatselijke verdoving.

Het is een vrij eenvoudige ingreep die meestal weinig problemen oplevert. Soms kan er de eerste dagen wat nabloeding optreden en uitzonderlijk kan er een wondinfectie ontstaan. De napijn valt meestal mee, zo nodig helpt een eenvoudige pijnstiller afdoende. Het komt dikwijls voor dat de oorschelpen nog enkele weken wat rood, gezwollen en gevoelig blijven; geleidelijk aan verdwijnt dit.
Uitzonderlijk kunnen de oren na de operatie weer de verkeerde stand aannemen. Dit wordt dan direct gecorrigeerd met behulp van tape of een hoofdband. In een later stadium kan vervolgens opnieuw een operatie nodig zijn.

Nazorg
• Onmiddellijk na de ingreep wordt een soort van “tulband”-verband aangebracht. Dit verband moet ongeveer een week ter plaatse blijven. Het zorgt voor bescherming van de oren en houdt ze in de goede positie terwijl ze genezen.

• Wanneer het verband na een week verwijderd wordt, moet er meestal gedurende een viertal weken een elastische band (zweetbandje / tennisbandje) over de oren gedragen worden tijdens het slapen.

• Er wordt aangeraden om de eerste postoperatieve dagen niet te veel voorover te buigen. Hierdoor, kan net zoals bij hoesten, niezen persen of snuiten, de druk in de wonde verhoogd worden waardoor er een bloeding kan ontstaan.

• Na 5 tot 7 dagen kan men terug aan het werk of terug naar school gaan.

• Na de ingreep, mag er gedurende ten minste twee weken niet gezwommen worden. Contactsporten als basketbal, judo etc... mogen pas hernomen worden een achttal weken na de ingreep.

Laatst bijgewerkt: november 2019

Delen Whatsapp Tweet Mail