nieuws
Volgens een studie in het blad Cell Metabolism is het eten van voedsel rijk aan dierlijke eiwitten – bijvoorbeeld kaas en vlees – op bepaalde momenten in het leven net zo slecht als roken. Mensen tussen 50 en 65 jaar, die veel dierlijke eiwitten consumeren, zouden namelijk bijna twee keer meer kans hebben om binnen een periode van 20 jaar te overlijden en zelfs vier keer meer kans op overlijden door kanker in vergelijking met leeftijdsgenoten die een eiwitarm dieet volgen. Daarmee vergroot een eiwitrijk dieet de kans op kanker ongeveer net zo sterk als roken dat doet. Dat zou te maken hebben met het groeihormoon IGF-I dat door eiwitten wordt gestimuleerd. Dit hormoon helpt ons lichaam groeien, maar wordt ook in verband gebracht met vatbaarheid voor kanker.
De onderzoekers volgden meer dan 6000 mensen boven de vijftig gedurende bijna twintig jaar. Een eiwitrijk dieet in deze studie betekende dat men minstens twintig procent van de totale calorie-inname uit eiwitten (zowel plantaardig als dierlijk) haalde. Een eiwitarm dieet bestond voor minder dan tien procent uit eiwitten. Ook een dieet met een matige hoeveelheid eiwitten (tussen tien tot negentien procent van de dagelijkse hoeveelheid calorieën, waarvan tweederde dierlijk) was slecht voor de gezondheid. Mensen die een gematigd eiwitrijk dieet hadden, bleken een drie keer grotere kans te hebben om aan kanker te sterven dan mensen die op middelbare leeftijd een dieet met weinig eiwitten volgden. Eiwitten verkregen uit planten (bijvoorbeeld bonen) bleken niet zo’n schadelijke invloed te hebben als dierlijke eiwitten.
Toch past hier enige nuance bij. Het onderzoek stelt namelijk vast dat wat op een bepaald moment in het leven (in dit geval tussen 50 en 65) slecht is, op andere momenten misschien minder slecht of zelfs goed is. Vanaf 65 jaar is een eiwitrijk dieet net wel goed: 65-plussers die een dieet met veel eiwitten hadden, waren minder vatbaar voor ziekten: de overlijdenskans lag 28% lager en de kans op overlijden door kanker 60%. Vanaf 65 zou men dus net méér eiwitten moeten eten.
Bovendien was de informatie over de hoeveelheid eiwitten afkomstig van een eenmalige vragenlijst. Het zou best kunnen dat het dieet van de deelnemers in de loop van de studie veranderde.
 |
 |
