Voor wie is een HIV-test zinvol?

nieuws Een hiv-test heeft enkel zin als je een reëel risico hebt gelopen. Dit betekent bijvoorbeeld een risicovol seksueel contact, injecterend druggebruik of contact met besmet bloed door een prikaccident.
Als je overweegt om een hiv-test te doen, praat dan erover met je huisarts of bel naar de Veilig Vrijenlijn (078/ 15 15 15). Zij kunnen je helpen om de voor- en nadelen van een test af te wegen en kunnen inschatten of je al dan niet een reëel risico op besmetting hebt gelopen.

Een positieve uitslag kan immers een zware klap betekenen. Dit betekent dat je vroeg of laat aids zal ontwikkelen en dat de kans groot is dat je daaraan zal sterven. Anderzijds kan een test je ook verlossen van onzekerheid. Als je weet dat je seropositief bent, kan je jezelf ook beter beschermen tegen de ziekte. De medische begeleiding van seropositieve mensen is zo ver gevorderd dat een snelle behandeling de levenskansen enorm bevordert.

Een hiv-test kan pas zes weken na het laatste risicocontact met voldoende zekerheid aantonen dat je niet besmet werd. Als je een groot risico gelopen hebt, laat je je testen na zes weken en laat je je best hertesten na drie maanden. Er bestaat immers een kleine kans dat je lichaam uitzonderlijk traag antistoffen aanmaakt. Het is aangewezen om samen met je arts te bespreken of het risico dat je nam groot of klein was.
Voor een hiv-test neemt de arts een staaltje bloed af en stuurt dit naar een labo. Een hiv-test neemt ongeveer een week in beslag. In afwachting van de uitslag van je test doe je er goed aan om zeker veilig te vrijen. Vlak na de besmetting ligt het virusgehalte in bloed en lichaamsstoffen immers zeer hoog en ben je extra besmettelijk.

De test is niet duur. Je betaalt slechts een remgeld van € 2,50 voor de test op zich. Daar bovenop komt nog de kost van een doktersconsult. Als de arts, naast de hiv-test, meer tests aanvraagt, dan kan de kost hoger oplopen. Vaak zal de dokter het bloedstaal naast hiv immers ook op een aantal andere seksueel overdraagbare aandoeningen (soa) laten testen. Anonieme hiv-testen zijn mogelijk. Je naam wordt dan vervangen door een code. In dat geval komt het ziekenfonds niet tussen en is de test dus duurder. De arts kan er ook voor zorgen dat de factuur van het onderzoekslabo niet thuis aankomt.

Je kunt een hiv-test sneller laten doen. Het gaat hier om een test die geen antilichamen, maar wel delen van het hiv-virus zelf opspoort. Het is een dure test, maar wanneer je sterk vermoeden hebt dat je hiv-positief bent, is de test toch aangeraden. Dat kan het geval zijn als je onbeschermde seks hebt gehad met iemand van wie je weet dat hij hiv-positief is, het condoom gescheurd is of als je last krijgt van hevige griepverschijnselen na onbeschermde seks met iemand van wie je de hiv-status niet kent. Zo'n snelle test is mogelijk in een aidsreferentiecentrum.

Er bestaat ook een 'thuistest' waarmee je zelf kunt uitzoeken of je hiv hebt. Het gebruik van deze test raden we af. De test is niet echt professioneel (veel gedoe met onhandige druppelflesjes) en is vrij lastig om uit te voeren als je zenuwachtig bent over de uitslag. Daardoor kun je vervolgens weer gaan twijfelen of de uitslag wel klopt. Een negatief testresultaat is enkel zeker wanneer er minstens zes weken zijn tussen je laatste onveilige sekscontact en de test. Mocht de test positief blijken te zijn, dan moet je toch nog een test laten doen door een dokter om een vals positief resultaat uit te sluiten. Bovendien geeft een goede huisarts je extra advies en weet hij of zij hoe ze je kunnen doorverwijzen. Als je slecht nieuws te horen krijgt, is het belangrijk dat je ook psychologisch goed wordt opgevangen.

Info: www.sensoa.be